In serie 3 deel 20 vond ik vijf opvallende fragmenten:
Fragment 1:
Wanneer onze vrienden al een tijdje in hun verblijven aan boord van de asteroïde zitten, komt Harding ze halen voor een klein tochtje, maar Evans mag niet mee. In de Britse versie gaat dat wat onvriendelijk, terwijl de Nederlandse Harding kennelijk geen emoties kent.
Fragment 1 uit Journey into Space deel 20:
Fragment 1 uit het Mars slaat toe deel 20:
Fragment 2:
Voor mij heel opvallend. Wanneer de Martiaan probeert duidelijk te maken dat alles “voor niets was” en dat wil onderbouwen met het tonen van televisiebeelden van de Aarde, lijkt de BBC geen zin te hebben hier veel kostbare uitzendtijd aan te spenderen. In de Nederlandse versie pakt men echt uitgebreid uit met verschillende televisiezenders, die daadwerkelijk zijn te horen, waardoor het stuk zeker drie minuten langer duurt. Overigens maak ik in dit Nederlandse fragment gebruik van de versie van vóór 1975. Bij de herhalingen op de radio nadien heeft men in dit Nederlandse televisiedeel ook aanzienlijk gehakt. Gelukkig heeft Gerard Leeuw in de versie van Rubinstein wel de originele uitzending gebruikt.
Fragment 2 uit Journey into Space deel 20:
Fragment 2 uit het Mars slaat toe deel 20:
Fragment 3:
Oorspronkelijk was het mij hier eerst te doen om het verschil in geluiden voor het afremmen van de asteroïde. Wanneer we echter iets verder luisteren, hoor je in de Britse versie de afstanden van de verschillende asteroïden tot het aardoppervlak. In de Britse versie heeft men het dan over 5000 miles en 1000 miles. In de Nederlandse versie heeft men hier grofweg 10.000 kilometer en 2000 kilometer van gemaakt. Of het hier gaat om landmijlen of zeemijlen (ook wel nautische mijlen), is mij niet geheel duidelijk. Een landmijl komt overeen met 1609,344 meter en een zeemijl komt overeen met 1852 meter. Gezien de grove rekensom die men voor de Nederlandse versie heeft gemaakt, zou je denken dat men uitging van zeemijlen.
Fragment 3 uit Journey into Space deel 20:
Fragment 3 uit het Mars slaat toe deel 20:
Fragment 4:
Om te kijken hoe het afloopt, schakelen onze vrienden nog 1 keer de televisie aan. Opvallend dat er in de Britse versie nu wel geluid bij is. Mooi is dan wel weer dat beide versies treurig pianospel weergeven. Zou dat in het ‘verkoop-script’ van de BBC hebben gestaan?
Fragment 4 uit Journey into Space deel 20:
Fragment 4 uit het Mars slaat toe deel 20:
Fragment 5:
Het einde is inzicht, maar opvallend vind ik het verschil in blijdschap tussen de Britse Lemmy en de Nederlandse Jimmy. Het typisch Britse theedrinken wordt in de Nederlandse versie dan weer niet meegenomen, maar wat ik in de Britse versie wel bijzonder vind, is hun afsluiting. Luister nog na de rolverdeling en het lijkt wel of de BBC er geen genoeg van kan krijgen. Ze gebruiken zelfs nog tijd om het rebellenlied ten gehore te brengen. In de Nederlandse versie is men duidelijk wat ‘koeler’ bij de afkondiging van dit laatste deel.
Fragment 5 uit Journey into Space deel 20:
Fragment 5 uit het Mars slaat toe deel 20:
