Geboren: 21-09-1921 te Soest
Overleden: 28-06-2012 te Soest
Algemeen:
Piet Ekel volgde de Mulo en de Handelsschool. De eerste negen jaar van zijn werkzame leven bracht hij dan ook door als kantoorbediende, bankemployé en als ambtenaar bij het Gewestelijk Arbeidsbureau in Amersfoort.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog maakte hij zijn radiodebuut voor de gelijkgeschakelde Nederlandsche Omroep. Anoniem werkte hij mee aan het Zondagmiddagcabaret van Paulus de Ruiter. De naoorlogse Commissie voor de Zuivering van het Radio-omroeppersoneel sloot Ekel vanwege dit besmette werk voor de bezetter gedurende enige tijd uit voor werk bij de radio.
Na de oorlog werd hij discotheekmedewerker bij Radio Nederland in Overgangstijd, waarvan ds. Spelberg toen directeur was. Hij rolde in het vak toen hij een radiowedstrijd won met een voordracht. Op een gegeven moment heeft hij aan audities meegedaan en werd hij als gast-acteur verbonden aan de hoorspelafdeling. Daar heeft hij aan bepaalde figuren zoals een boer of een burgemeester een duidelijk accent gegeven. Hij heeft nooit zichzelf gespeeld, maar altijd bijzondere types als heksen, spoken, narren, dwergen enz.
De meeste mensen zullen de auteur Piet Ekel kennen als Malle Pietje,de boezemvriend van Swiebertje. Maar Piet Ekel was veel meer. Zo trad hij o.a. op als producer, coach en regisseur; maakte hij grammofoonplaten voor kinderen en volwassenen en speelde hij mee in meer dan 1000 hoorspelen en klankbeelden. Een uitspraak die zeker op hem van toepassing was: `u hoorde hem vaker dan u dacht`!
Hoorspel:
Drie dode dwergen – papegaai
Hollands Glorie – Stoker Wullem
Matt Meldon serie – Don Cunningham (tip: Marcel van der Bie)
Moord in de ridderzaal – Vonk/een ober/agent
Sprong in het Heelal serie 3 – Martiaan
Swiebertje – Malle Pietje
Testbemanning – Robotten
En zeker nog heel veel meer…
Zijn beste hoorspel -act vind ik nogsteeds de aflevering in Apollo 21 waarin hij een bewoner is met vrouw in een boerderijtje of buitenhuisje buiten de bebouwde kom, waar vlakbij een ‘Venusbol’ is geland tussen de bomen en even daarvoor een straaljager in die buurt neerstortte. Die aflevering wordt bijna geheel door het weergaloze spel van Piet Ekel in beslag genomen. Ik had het op een cassettebandje staan, bleef het keer op keer eindeloos afspelen, en bleef er (eveneens als jochie van 11) koud van worden!
In 1976 stond ik plots naast Piet Ekel aan de wasbak op camping de Warnsborn bij Arnhem waar hij kopjes en schoteltjes stond af te wassen.
Ik merkte op dat het niet vaak gebeurde dat er opeens zo’n beroemde artiest naast me stond. ‘Gaat alles goed met u’ vroeg ik zo bescheiden mogelijk waarop hij een vriendelijk knikje gaf; Jazeker dank je.
Hij stond vele jaren op die camping met zijn caravan, 30 meter naast de ingang, iets voorbij de campwinkel van de fam Aardema. … een leuke herinnering , m gr JB
Mij is vooral bijgebleven de vertolking van de “Martiaan” in Sprong in het heelal. De rillingen liepen over mijn lijf. Ik was 11.