– In deel 13 vraagt Dirk aan Joost zijn oren dicht te doen, terwijl hij een ruimtepak draagt, probeer dat eens… (Terechte kritiek overigens van Gerard Leeuw in “Nieuws”: Dirk probeert hiermee zijn frustratie te omschrijven over het slechte bereik van de walkietalkies).
– Helaas heb ik ook nog een “Hoorspel anders”-moment ontdekt dat minder briljant is: In deel 24 ontdekken Dirk en Els een zogenaamde synthetor. Dit apparaat is instaat om datgene waar je aandenkt ook daadwerkelijk tot realiteit te brengen. Maar aangezien dit machien geen repeteercircuit kent, kan het dingen maar 1 keer reproduceren.
In het eerste deel van dit fragment bestelt Els een kopje koffie en zoals het zich in een goed hoorspel betaamt hoort men dan een lepeltje in een kopje. Enkele minuten later wil Dirk een wapen “trekken” uit deze automaat. Hiervoor heeft hij echter een aantal grondstoffen nodig die Els dus niet kan “trekken”.
In dat rijtje noemt Dirk o.a. ijzer, maar ik kan me geen andere koffielepeltjes voorstellen dan van ijzer, als ik het fragment hoor… Dus zou ik zeggen, dat wapen zou Dirk nooit kunnen krijgen.
U hoort in dit fragment eerst Els (Nora Boerman) die voor Dirk (Paul Deen) een kopje koffie bestelt en vervolgens Dirk die Els verbiedt o.a. ijzer te “trekken”.
– In deel 25 ziet Joost Ros in zijn wereld op een gegeven moment iets vervaarlijks naar zich toekomen. Eerst bedenkt hij er een naam voor, maar binnen 8 seconden wordt de naam toch aangepast…
U hoort de stemmen van Jaap (Jan Borkus) en Huub (Frans Somers) die Joost (Johan Walhain) gade slaan door hun ‘kristal’. Ze zien hoe Joost in zijn wereld in de verte iets ziet naderen.
Ik denk eerder aan de opmerking van Joost tegen de coördinator: u rekende te goed. In het hoorspel ligt de nadrumm op: te goed. dat is fout. De nadruk moet liggen op rekende. Want daardoor viel de coördinator door de mand.
Enige tijd terug “Testbemanning” opnieuw beluisterd en bedacht me dat ik eindelijk eens de moeite moest nemen om te reageren op dit item. M’n reactie maakt geen verschil voor de strekking van “Hoorspel anders” met betrekking tot de fout gemaakt door de regisseur of inspeciënt.
In het eerste fragment op deze pagina horen we duidelijk een koffielepeltje gemaakt van metaal en niet van porselein. De synthetor realiseert waar de gebruiker aan denkt. Gezien de sociale achtergrond van Els heb ik het vermoeden dat bij haar thuis zilveren thee- en koffielepeltjes werden gebruikt en geen ijzeren.
Hoog kwalitatieve zilveren thee- en koffielepeltjes bevatten een kern van koper. Zilver en koper zijn als geleiding waarschijnlijk van nog groter belang voor het geavanceerde wapen van Dirk.
Grappig om bezig te zijn met zo iets onbenulligs als een koffielepeltje uit een hoorspelserie.
Met een groet,
John