Deze productie van de Westdeutscher Rundfunk is grotendeels Duitstalig (af en toe ook Engels), doch ook op de Nederlandse radio uitgezonden, vandaar ondergebracht onder ‘Nederlandstalig’.
Schrijver & regie: Mauricio Kagel
Aantal delen: 3
Totale duur: 1 uur en 57 minuten
Omroep: KRO (01-10-1974)
Genre: Experimenteel
Resumé:
Als een componist de opdracht krijgt een werk te maken is het logisch dat hij z’n opdracht muzikaal interpreteert. Met name als hij cart blanche heeft gekregen. Zo’n componist ziet zich in de eerste instantie niet voor de vraag gesteld hoe hij iets zal maken maar wat z’n gegeven feitelijk is. Een bestaand gegeven of tekst bewerken zou neerkomen op een gecompliceerd soort enscenering. En feitelijk niet werk van een scheppend kunstenaar. En het verwoorden van een handeling kan hij doorgaans beter aan een schrijver overlaten. Dat is ten slotte ook een vak op zich.
Toch heeft een hoorspel een concrete handeling nodig, welke dan ook en hoe dan ook. De auteur vond daarvoor een voor de hand liggende, maar nooit benutte oplossing.
Iedereen die wel eens een radio-opname heeft meegemaakt, weet dat die met de meest spannende en meest menselijke toestanden gepaard kan gaan, die soms voor geen enkel bedacht plot hoeven onder te doen.
De spanning waaronder men werkt als iets “definitief” wordt vastgelegd, brengt uitvoerenden in zekere zin “buiten zich zelf”; de altijd opduikende ontevredenheid omdat iets niet perfect lukt; de techniek die het nog wel eens even wil laten afweten; de spanning tussen uitvoerenden en opnameteam; of tussen de uitvoerenden onderling; discussies bij het beoordelen van een opname; de momenten van rust tussen de opnamen door; de uitingen van nervositeit.
Van dat alles heeft de auteur voor zijn hoorspel 56 uur spontaan materiaal opgenomen, om dat daarna met de allergrootste precisie tot een muzikaal verloop ineen te monteren.
Bron: Hoorspelen.eu
