Schrijver en regisseur: Charles Chilton
Muziek: Van Phillips
Aantal delen: 13
Totale duur: 6:01:09
Omroep: BBC (26-03-1958)
Genre: SF-ruimtevaart
Verhaal:
De Australische uitvinder Stephen Mitchell bouwt een door atoomkracht voortbewogen ruimteraket, waarmee hij in gezelschap van de vlieger “Jet” Morgan, de marconist “Lemmy” Barnet en de luchtvaartarts Dr. Matthews een onderzoekingstocht naar de maan maakt. Maar wanneer de vier mannen, na een avontuurlijk bezoek op de maan, naar de Aarde willen terugkeren, grijpt een eskader vliegende schotels van een andere planeet in en verplaatst hen niet alleen buiten ons zonnestelsel, maar ook buiten de tijd, zodat zij op aarde landen enige tienduizenden jaren voor onze tijdrekening…
Luister naar het intro:
| Rolverdeling 1953: | |
| Jet Morgan | Andrew Faulds |
| Doc. Matthews | Guy Kingsley Poynter |
| Stephen "Mitch" Mitchell | Bruce Beeby (2-6) |
| Stephen "Mitch" Mitchell | Don Sharp (7-18)* |
| Lemmy Barnet | David Kossoff |
| Earth Control | Onbekend |
| London correspondent | Onbekend |
| Jet's great uncle, Hector | Onbekend |
| The Time-Traveller ("The Voice") | Deryck Guyler |
| Miscellaneous characters | Onbekend |
| Sir William Morgan | Wilfred Walter |
| Mackenzie | Robert Perceval |
| Onbekend | Mark Baker |
| Onbekend | Errol McKinnon |
| Onbekend | Jessica Dunning |
| Onbekend | David Jacobs |
| Onbekend | Duncan McIntyre |
| Onbekend | Wyndham Milligan |
*Bruce Beeby speelde in de eerste 6 delen. Toen besloten werd om de serie voort te zetten, werd hij vervangen door Don Sharp.
| Rolverdeling 1958: | |
| Jet Morgan | Andrew Faulds |
| Doc. Matthews | Guy Kingsley Poynter |
| Stephen "Mitch" Mitchell | David Williams |
| Lemmy Barnet | Alfie Bass |
| Earth Control | John Cazabon |
| London correspondent | Alan Keith* |
| Jet's great uncle, Hector | Duncan McIntyre |
| The Time-Traveller ("The Voice") | Deryck Guyler |
| Miscellaneous characters | David Jacobs** |
*Alan Keith heet eigenlijk Alan Kossoff en is een broer van David Kossoff, oorspronkelijk BBC-omroeper.
**David Jacobs is van origine omroeper bij de BBC, die eerst alleen de aankondiging deed. Later werd hij ook in de rollen betrokken.
Extra info:
Klik hier voor meer achtergronden over de gehele serie Journey into space van Charles Chilton.
In deze serie wordt de voornaam van Captain Morgan uitgesproken als “Jet”. Dit is een bijnaam van zijn periode als testpiloot, waar hij “Jets” vloog. In tegenstelling tot de Nederlandse versie is van alle hoofdrolspelers de voornaam bekend geworden door de serie heen. De werkelijke voornaam van Jet is Andrew; van Doc is Daniel; van Mitch (net als in Nederland) Stephen en van Lemmy is de werkelijke voornaam Lemuel.
De serie hier beschreven is NIET de originele serie 1. Charles Chilton begon met een 6-delige versie van Journey into Space. In de volksmond ook wel Journey to the Moon. Door het succes werd de serie tijdens haar uitzendingen in 1953 uiteindelijk uitgebreid tot 18 delen. Daarna ging Chilton verder en schreef hij ook de series 2 en 3, respectievelijk in 1954 en 1955.. Toen het buitenland interesse toonde voor deze serie, wilde men de complete serie doorverkopen. Helaas bleek de eerste serie van 1953 zo slecht, dat men besloot deze serie opnieuw op te nemen in 1958. In plaats van de originele 18 delen werd de “eerste” serie teruggebracht tot 13 delen. Deze 13 delen worden nog regelmatig door de BBC herhaald.
De originele 18-delige serie (die dus verloren is gegaan, op 5 minuten na) werd uitgezonden van 21 september 1953 t/m 18 januari 1954.
Klik hier om te luisteren naar de bewaarde 5 minuten (met dank aan Dennis).
De 13 delen die de BBC opnieuw heeft opgenomen zijn eigenlijk de oorspronkelijke delen 5 t/m 18. Hierbij zijn de delen 17 en 18 ook nog eens samengevoegd.
In sommige collecties wordt gesproken van 12 delen. DIT IS NIET JUIST!!!
Deel 4 van deze serie (dus eigenlijk deel 8 van de originele serie) gebruikte Charles Chilton speciaal om het verschil aan te geven tussen een hoorspel en een film. Hij deed dit door een groot deel van het verhaal te laten spelen in het duister. Later herhaalde Chilton dit in serie 3 deel 8, wanneer onze helden opgesloten zitten in een donkere gevangenis op een astroïde. Hoorspel in zijn puurste vorm.
De series 2 en 3 zijn wel bewaard gebleven in hun originele vorm.
De muziek van Van Phillips was eerst van te voren opgenomen en werd middels acetaat schijven (Acetaat schijf = een soort metalen schijf, met een laagje aluminium/was waar de groeven in werden geperst), afgespeeld. Maar al vrij snel werd er een 8-koppig orkest in de studio gezet dat de muziek live speelde.
Journey into Space is ook een aantal maal in stripvorm verschenen.
Klik hier voor het stripverhaal “Jet Morgan and the Spacecastaway”.
Klik hier om een indruk te krijgen van de verschillen tussen de Nederlandse en de Engelse versie.
In “Sprong in het heelal: Operatie Luna” voerde schrijver Charles Chilton een raketbasis ‘Poker Flats’ op in de staat New Mexico, niet ver van Las Vegas. Bij mijn weten heette het raketproefterrein in die amerikaanse staat ‘White Sands’. Maar er bestaat wel een echte raketbasis in Alaska bij Fairbanks die ‘Poker Flat’ heet! Op website Poker Flat Research Range staat te lezen:
“Poker Flat Research Range the largest land-based rocket research range in the world and the only high-latitude rocket range in the United States. Poker Flat launches scientific sounding rockets, performs satellite tracking and is home to a growing fleet of unmanned aircraft.
Poker Flat Research Range is perfectly located in Interior Alaska. From this site, rockets can launch and fly over the sparsely populated tundra hundreds of miles north of the range with special permission from federal, state and tribal landowners. Additionally, the range is situated beneath the auroral oval a ring across the circumpolar north where auroras typically occur providing ample opportunities to continue scientists examination of the aurora.”
Nu vraag ik me af, of Chilton’s fictie van het Luna-startterrein in Australië min of meer was geënt op de werkelijke raketbasis Woomera.
Dank voor je reactie!
Ik kan me de vraag voorstellen. In de Matt Meldon serie was Paul Van Herck hier wel heel duidelijk in. Of Charles Chilton het ook zo bedoelde, dat zullen we waarschijnlijk nooit weten…