Van de hoorspelserie “Dodenhuis” zijn vijf series uitgezonden. Van de eerste serie zijn twee afleveringen bewaard gebleven, uitgezonden door de VARA op 16 en 23 juni 1939. Zover mij bekend is dit alles wat van de vijf series bewaard is gebleven.
De heer J. de Boer, een enthousiaste liefhebber van deze serie, heeft getracht de serie te reconstrueren. Hij spreekt van liever van “scenario´s” omdat zijn teksten niets vandoen hebben met de oorspronkelijke scripts. Des al niet te min zijn de bijdragen van De Boer een verrijking aan deze website.
Dodenhuis een scenario. Serie 1. Deel 1.
Beluister deel 2.
Beluister deel 3.
Dodenhuis een scenario. Serie 1. Deel 4.
Dodenhuis een scenario. Serie 1. Deel 5.
Dodenhuis een scenario. Serie 1. Deel 6.
Dodenhuis een scenario. Serie 1. Deel 7.
Dodenhuis een scenario. Serie 1. Deel 8.
Dodenhuis een scenario. Serie 1. Deel 9.
Dodenhuis een scenario. Serie 1. Deel 10.
Dodenhuis een scenario. Serie 2. Deel 1.
Dodenhuis een scenario. Serie 2. Deel 2.
Dodenhuis een scenario. Serie 2. Deel 3.
Dodenhuis een scenario. Serie 3. Deel 1.
Dodenhuis een scenario. Serie 3. Deel 2.
Dodenhuis een scenario. Serie 3. Deel 3.
Dodenhuis een scenario. Serie 3. Deel 4.
Dodenhuis een scenario. Serie 3. Deel 5.
Dodenhuis een scenario. Serie 3. Deel 6.
Dodenhuis een scenario. Serie 3. Deel 7.
Dodenhuis een scenario. Serie 3. Deel 8.
Dodenhuis een scenario. Serie 3. Deel 9.
Dodenhuis een scenario. Serie 3. Deel 10.
Dodenhuis een scenario. Serie 4. Een samenvatting.
Aanbevolen aan allen van Geronimo Hoorspelen en bezoekers; op Youtube;
Herbert Ernst Groh & Herta Talmar (de zangeres uit dodenhuis 4) ,”Du, du, du … .Stolz.
Weergaloos! om koud en warm van te worden!
M hartelijke groet van JB, …geweldig hoe de Dodenhuis saga in zijn totaliteit gemonteerd is op deze site, dank aan allen.
Beste heer De Boer,
Om de bezoekers aan deze website niet op het verkeerde been te zetten een aanvulling op uw reactie.
U verwijst niet naar de vierde serie van “Dodenhuis”, maar naar de door u geschreven scenario’s. Dat u een enthousiaste liefhebber van deze serie bent is de regelmatige bezoekers aan deze website niet ontgaan. Uw pogingen de serie te reconstrueren verdienen alle respect.
Klik hier voor het vierde scenario.
Klik hier voor de oorspronkelijke rolverdeling van de vierde serie.
Met een groet,
John
Beste John, dank voor de corrigerende ingreep en correct; alleen het derde ”scenario” betreft het schrijfwerk destijds in boekvorm van de Vries jr, het terug naar achteren geschreven scenario 1 & 2 en het vooruit geschreven 4 & 5 is van eigen hand v.a. 2009, zeker een punt om bewust van te blijven, eveneens m groet JB
Beste John ik heb inmiddels nauwkeurig kennis genomen van alle info m.b.t. het originele ”Dodenhuis” op Hoorspelen.eu ,en moet zeggen onder de indruk te zijn van de benaderde volledigheid daarvan waarvoor w.s. veel speurwerk is gedaan.
Het is wel duidelijk, gezien op de uitgebreide cast en de rolverdelingen, dat het een draaiboek betrof van top -niveau, een thriller die zich afspeelde in de hoge kringen van de VS, dank & m gr JB
[slotwoord dodenhuis 2]
{.. Uit eerste hand vernomen wil zeggen; van Dina zelf, onze moeder. Haar volledige naam was Dingena Johanna van de Merwe, *1922 – 2007 te Rotterdam Spangen(Sparta). Zij werkte als huishoudelijke hulp al voor het uitbreken van de tweede wereldoorlog op de Tempel te Overschie bij de destijds familie van eigendom ,de familie van Beek. Een militaire groep van zo’n zeven a’ acht duitsers hadden hun intrek in de villa genomen en op de grootste helft beslag gelegd. Het bleek een gespecialiseerd UFA-team te zijn die zich daar tot 1945 permanent maar onopvallend ophielden met een operationele donkere ontwikkelkamer. Tegen wil en dank moest Dina er voor zorgen dat hun laarzen iedere ochtend gepoetst voor de kamerdeuren stonden. ‘Het was hier vijf jaar lang een huiveringwekkende politiestaat waarover je geen enkele verkeerde opmerking moest maken’.. zou ze later de oorlogsituatie van toen verwoorden.
Direct na de oorlog deed de familie van eigendom de villa met landgoed van de hand voor het luttele bedrag van 100.000 gulden.
Met haar kamers, gangen, en glas in lood trappenhuis bemerkt men in de Tempel zeker wel iets van een beklemmende hoorspelsfeer. Wederom met groet JB}
[slotwoord dodenhuis 2]
‘ja Sturzem’ sprak Dina weer,’dan is het hopelijk voorgoed klaar en afgelopen met al het oorlogsgeweld’.
‘Jawohl’ stemde Sturzem in,’und dan kan ich op zoek naar nuttige arbeid en een neue betere toekomst’.
‘..en wie weet’ mijmerde Dina nog wat door,’..horen we dan toch nog eens hoe het met Dodenhuis verder afliep ,daar aan de andere kant van de oceaan’.
**************************************************
{Het voorgaande slotwoord is authentieke nooit eerder bekend geworden oorlogs-informatie, uit eerste hand vernomen en naar waarheid opgeschreven}
Met een groet aan het team van Geronimo, JB
[slotwoord dodenhuis 2]
Vreemd genoeg hadden de inlichtingen-diensten aan engelse zijde, al of niet in twijfelachtige samenwerking of dubieus contact met het nederlandse verzet, en of het nu ging om spionage- of contra-spionage,..aan duitse zijde sprak men over het ‘Englandspiel- of Operatie Nordpol’, aan engelse zijde juist over een ‘Germany game’,..maar hoe het ook was, of het nu om geslaagde resultaten ging of juist op ongekende mislukkingen uitdraaide door wederzijdse misleidingen en geblunder vanuit beide oorlogskampen,..kennelijk dus geen enkel oog gehad voor het UFA ontwikkellab in ‘De Tempel’ te Overschie en was het als doelwit aan iedere aandacht ontsnapt.
[slotwoord dodenhuis 2]
‘Kijk Dina, daar gehen de ’tommies’ weer’ ,sprak Sturzem met zijn duitse accent, ‘Der krieg ist misschien snel voorbij, dan kunnen wir nach hauze’..
Het was tot dan iedere passant ontgaan dat er een lichtgrijs geuniformeerde elitegroep duitsers al jarenlang hun intrek hadden genomen in ‘De Tempel’, waarin een ultra geheim foto- en film ontwikkel laboratorium was gevestigd van de militaire tak der duitse UFA.
De boven Engeland genomen lucht-spionage foto’s werden bij terugkeer met regelmaat in de duisternis in de nabijheid van ‘De Tempel’ per parachutes neergelaten en Sturzem moest er dan snel op uittrekken, per motorfiets en daarna te voet, om ze snel te vinden in het omliggende weiland en direct over te brengen naar de donkere ontwikkel-kamer in ‘De Tempel’ waar men al stond te wachten.
De duitsers bespaarden met deze werkwijze veel tijd met het doel het duitse hoofdkwartier zo snel mogelijk inzicht te verschaffen over wat de geallieerden in hun schild voerden aan de overzijde van de Noordzee en Het Kanaal. ..
[slotwoord dodenhuis 2 ]
..voorjaar 1945, het nieuws dat nazi-duitsland de blitzkrieg ging verliezen ,reeds ingeluid door de val die bij Stalingrad dichtsloeg vanwaar de russen het derde rijk in hoog tempo onder de voet liepen, lekte meer en meer uit via de ondergrondse berichtgeving.
Op het monumentale landgoed ‘De Tempel’ aan de Delftweg te Overschie, even ten noordwesten van Rotterdam, gebruikten op het tuinbankje de huishoudelijke hulp Dina en de altijd dienstdoende jonge duitse chauffeur Sturzem een boterhammetje, wat er gelukkig nog was, al werd het alsmaar schaarser met alles.
Ze keken omhoog naar de condenssporen van de Lancaster- en Mitchell bommenwerpers die weer eens hoog in de lucht overtrokken richting Duitsland. ..
8s ]
Stalingrad… waar Hitler gehele divisies op het spel zette in zelfmoordaanvallen; waar de Russen ze vernietigden in een serie veldslagen die berucht geworden zijn in de Tweede Wereldoorlog.
Het Russische plan, van Maarschalk Zjoekov, om met zijn in stilte goed voorbereide en klaarstaande rode leger op ruime afstand aan twee zijden van Stalingrad het tot stilstand gekomen kruiende ijs van de Volga over te steken en het Duitse 6de Leger bliksemsnel te omsingelen, was even gigantisch als meesterlijk; toen het voltooid was, had het eens zo trotse leger van generaal Paulus, 330.000 man sterk, opgehouden te bestaan.
330.000 mannen dachten in 1942 voor korte tijd naar Stalingrad te gaan, doch zij zijn erheen gegaan voor eeuwig. Zij gingen de oorlog in gelijk elke soldaat, in elk land, die in oorlogstijd zijn plicht moet doen. Zij stierven zonder dat zij konden vermoeden, welke erbarmelijke misdadige creaturen aan hun “thuisfront” hen te dun gekleed en zinloos in de steppen lieten verkommeren, verlaten en verraden bij Stalingrad.
Het tij was gekeerd. Het derde rijk, wat naar Hitlers eigen zeggen een duizendjarig rijk had moeten worden, begon na twee jaar bij Stalingrad al in te storten, resulterend in gevangenen… eindeloze rijen gevangenen. Slechts weinigen van hen zouden Duitsland ooit nog terug zien.
Einde
Een lees en luistergroet van JB
8r ]
Ver naar het Oosten voorbij Europa zou een heel andere tragedie zich als paradox beginnen te voltrekken, waar de superieur geachte Duitse 4de, 5de en 6de legers 27 storm aanvallen zullen gaan ondernemen op Stalingrad ,het laatste beoogde doel en sluitstuk van Hitlers opzet, ..welke 27 keer afgeslagen zullen worden door een ongekend hardnekkig Russisch verzet en de gevreesde Russische winter zich aandiende als grootste vijand van de aanvallers, maar als grootste bondgenoot van de verdedigers. ..
8q ]
.. Terwijl de eerste aanvalsgolf alweer koerst naar het veilige Engeland, krijgt de tweede groep de volle laag van de FLAK. Boven Noord wordt de aanvoerder neergehaald door het stuk geschut dat opgesteld staat op een stukje weiland van het Kleiwegkwartier. Blenheim “M for Mother” crasht zwaar aan de Noordsingel waarbij Wing Commander Tim Partridge en zijn bemanningsleden Smith en Dvorjetz kansloos zijn en nog drie toestellen worden neergehaald of moeten noodlanden, maar tegenover deze verliezen hebben ook de bezetters zware klappen gekregen en was het Engelse signaal die dag duidelijk voor Rotterdam, voor heel Nederland, en voor de bezetters; De bevrijders waren actief!
8p ] .. De burgerij puinruimers van de Diwero constateerden tijdens deze plotselinge luidruchtige maar welkome onderbreking terwijl duitsers in paniek rond renden hoe de bezetters die dag een flink koekje van eigen deeg kregen van de RAF alvorens die maakten weer weg te komen. De Gestapo op de Heemraadsingel was ook onder vuur genomen door een van de rugkoepel schutters ,mooi zo ,ze wisten dus waar de “grunen” zaten, de informanten hadden hun werk goed gedaan, en daar denderde de tweede groep Blenheims binnen voor het tweede bedrijf ,maar nu vertrokken de gezichten op de begane grond want de duitse luchtafweer rondom als cordon opgesteld rond heel de stad, wakker geschud door de eerste aanvallers, opende het vuur en het onvermijdelijke gebeurde! ..
8 o]
De bondgenoten! Ze waren weliswaar later dan verwacht dan toch spectaculair op komen dagen nadat men een jaar eerder te Rotterdam zich nog vertwijfelt afvroeg waarom de Royal Marines hun collega’s in het nauw niet te hulp kwamen via de Nieuwe Waterweg, maar nu dan gloorde opeens weer de hoop.
De driekoppige bemanningen van de laag overkomende toestellen zagen hoe de Rotterdammers van tussen het puin de V-tekens naar hen maakten terwijl de duitsers er flink van langs kregen op hun strategische posities vooral in en rond het havengebied en vliegveld Waalhaven. ..
8n ]
.. Een uitzichtloos tijdperk leek aangebroken en alle hoop op vrijheid voorgoed vervlogen in wat het nieuwe Europa werd genoemd ,maar wat toch een onterechte berusting zou blijken, want op 16 juli 1941 daverden ze plotseling het luchtruim van Rotterdam binnen; De Engelsen met een grote aanvalsgolf van zeker 15 Blenheim bommenwerpers meteen gevolgd door nog een tweede aanvalsgolf om het de bezetters betaald te zetten. ..
8m ]
En zo eindigden voor dat moment de laatste perikelen in en rond “Dodenhuis” van dat jaar 1940, al niet meer beluisterd door de Rotterdammers die terugkeerden van de grote Kralingse manege aan het Jaffaland waar ze tijdelijk schuiling hadden gezocht en nu verbijsterd rondkeken wat er van hun Goudsche buurt met de talrijke hofjes was geworden, waar velen in het schemerdonker gezamelijk hadden geluisterd bij hen die een radio toestel bezaten.
Voorafgegaan door tanks trokken de duitsers met hun gerichte machine pistolen de stad binnen.
De mariniers van het oostplein, toegesnelde landmacht infanterie en allen die weerstand hadden geboden overtuigd van in aantocht zijnde Franse en Engelse versterking, konden en mochten niets meer inbrengen tegen de incorrecte cappitulatie voorwaarden die de duitsers hadden laten ondertekenen omdat anders Den Haag, Amsterdam en Utrecht aan de beurt zouden komen. Belgie vocht nog ..
– “Lacht u maar juffrouw Beatrice ,maar past u goed op dat het lachen u niet een keer zal vergaan”
– “Man pak je biezen en maak dat je wegkomt uit dit spookhuis ,ga ergens anders van je rust in de natuur genieten in plaats van hier de speurder uit te hangen!”
– “Als ik het niet ben zal er toch een ander komen die de raddraaier van Wildesbrough ontmaskert en er korte metten mee zal maken juffrouw Beatrice, wie het ook zal blijken te zijn! Onthoud u maar goed dat ik dat eens gezegd heb”
Zwaar geirriteerd stapte de oude speurder op zijn kamer af om zijn spullen te gaan pakken.
8k ]
Perplex stonden zij daar en keken ernaar hoe de toetsen van de Wurlitzer spookachtig vanzelf bewogen zonder bespeler en ook het omringende elektrisch licht wanordelijk reageerde als ware het een hekseketel. Mac Clelland en het inmiddels aangesloten groepje trokken met de handen op de oren een pijnlijk gezicht. Het was Carl Lawrence die op de speeltafel afstapte, aan de rechter zijkant snel een luikje opentrok en een handeling verrichte waardoor abrupt een einde aan het niet te harden kabaal kwam.
– ‘U was toch de enige die wist dat de Wurlitzer automatisch kon spelen?’ stelde Mac Clelland een resolute vraag aan Lawrence
– “Nee dus want u wist het ook m’n beste. Iemand heeft de speelrol van de Schone Galethee van Suppe er verkeerd ingezet en gestart”
– “Hahaha” klonk de lach van Beatrice plots achter hen, “Wat laten jullie je toch als kleuters in de luren leggen en bezig houden”
Mac Clelland stapte op haar toe ..
8j ]
– “Loop door! Er op af!” sommeerde Mac Clelland en het drietal rende op de deur van de toren af. Lawrence als eerste smeet deze met een wilde duw open en stormde de stenen wenteltrap op naar het eerste plateau boven het souterrain waar ze Rebecca volkomen overstuur aantroffen onder het niet aan te horen kabaal van de Wurlitzer vanuit het begin van de hoekgang
– “Millner jij blijft bij Rebecca!” probeerde Lawrence er bovenuit te komen
– “Die kant op snel!” vulde Mac Clelland met dezelfde moeite aan die zich met getrokken pistool het volgende kleine trapje af en het gangetje door haaste richting de glas in looddeur naar de hal die wagenwijd open stond ..
8i ]
Half terug op het open stuk hield het drietal met een schok halt daarbij tegen elkaar botsend nog enkele tientallen meters van de Noordwest toren en namen in het onderste raam tegen het elektrisch trappenhuis licht het donkere silhouet waar van Rebecca Hensley in paniek met de armen zwaaiend
– “Help! Help! Hierheen!” klonk haar panisch stemgeluid door de nachtwind en het kabaal van de Wurlitzer die op hol leek geslagen ..
8h ]
Bij het gebrekkige licht van de gaslamp en terwijl de Maan aanstalten maakte om uit het zicht te gaan verdwijnen richting de westelijke horizon bleven Carl Lawrence en Mac Clelland elkaar nog even verbeten aankijken onder de teleurstellende en steeds stugger wordende verstandhoudingen maar verder zou de conversatie van over en weer gaande verwijten niet meer gaan die nacht. Het was weer Millner die van iets geschrokken leek
– “Horen jullie dat ook?!..”
Lawrence en Mac Clelland probeerden door de onstuimige wind te ontdekken wat Millner bedoelde
.. “Dat is de Wurlitzer in het kasteel die aan het spelen is geslagen!” herkende Lawrence, “Welke idioot zit er op dit tijdstip op de toetsen te harken?!”
Mac Clelland onderscheidde echter nog iets
– “Er gilt iemand ,luister maar goed”
– “Dat is Rebecca de huishoudelijke hulp van Beatrice! Wat te deksel is daar nu weer gaande in dat spookhuis! Snel! Er op af!”
De drie mannen lieten de nachtelijke plek voor wat het was en spoedden zich de begroeing uit terug richting dodenhuis ..
8g ] -‘Tja ..Wie zou u voorgeweest zijn’ verbrak de immer aftastende Mac Clelland de stilte, ‘..en wat zou er van belang in gezeten kunnen hebben’-‘Vast en zeker harde valuta in goud en klinkende munt, betaalmiddelen die de zwarte ridder namens Engeland bij zich had om aan deze zijde van de Oceaan aan voorlopige verplichtingen te kunnen voldoen ‘ beantwoorde Carl Lawrence onomwonden de vraag -‘..en waarschijnlijk ook nog blauwe diamanten’ voegde Millner er snel aan toe -‘U bent goed op de hoogte allebei, heren Millner en Lawrence ‘ -‘En u niet zeker’ nam Lawrence de uitdaging aan -‘U bedoelt ..?’ -‘Denkt u nu werkelijk mijn beste Mac Clelland dat wij niet door hebben dat u door de FBI op pad bent gestuurd naar hier ‘ ..
8f ]
De teleurstelling was groot.
Afgezien van Mac Clelland die een dergelijke ontknoping wel verwacht had staarden Carl Lawrence en Millner apatisch in de lege kist
– “Verduiveld!” was het eerste wat Lawrence zich liet ontvallen. “Niets!..alleen wat los zand!”
– “Ik was er al bang voor gentlemen, dat losse zand bewijst dat iemand ons is voorgeweest” schudde Mac Clelland de twee wakker tot de realiteit.
– “We hadden er eerder bij moeten zijn” merkte Lawrence op
– “Ja,..als het hadden is, is het hebben te laat”vulde Millner maar weer aan
Mac Clelland reageerde niet op het gewauwel van de twee maar keek ze wel bedenkelijk aan. ..
8e ]
In het licht van Millners gaslamp staarden de drie mannen onzeker naar het gehavende smeedijzeren slot, danig verroest zoals ook het overige smeedijzer beslag van de kist
– “..en wat staat ons nu te doen?” vroeg Millner zich weer eens hardop af meteen kijkend naar Carl Lawrence die op zijn beurt uitweek naar Mac Clelland voor goede raad
– “Ik ben maar een eenvoudige huurder gentlemen” dekte Mac Clelland zich wijs in “die u pro deo wel van behulpzaam wil zijn, echter de te nemen beslissingen als rechthebbende op dit terrein zijn aan u”
– “Dan openen we nu meteen de kist! Ik gebruik de houweel als koevoet!”
Lawrence krikte aan de slotkant het deksel open met de houweel.
– “Zo beschadigt er nog meer Carl ..” merkte Millner geschrokken op die kennelijk de historische waarde van de authentieke middeleeuwse schatkist door de impulsiviteit van Lawrence zienderogen zag devalueren
– “Nou en?..het was toch al geforceerd. Jullie twee ieder aan een zijkant van het deksel trekken dan gaat het lukken” commandeerde Lawrence vastberaden op zijn manier het collectief. Piepend gaven de verroeste scharnieren eerst nog even weerstand, maar het deksel ging weldra krakend open en stribbelde niet langer tegen. De kist was open. ..
8d ]
Het was Millner die als eerste op iets hards stuitte met zijn schop
– “Hier ligt iets!..bewerkt hout,..het loopt af naar deze kant”
Meteen vonden Lawrence en Mac Clelland nieuwe energie om snel de stugge grond verder opzij te schrapen
– “Het is de geronde bovenkant van een kist, vast en zeker” concludeerde nu ook Lawrence
De mannen hadden de bovenkant snel blootgelegd en constateerden gezamelijk dat het een eeuwenoude schat of scheepskist was met een scharnierend deksel van ongeveer 1,5 meter bij 80 centimeter, met sierlijk smeedijzer beslagen
– “Kijk ..aan deze kant is het slot geforceerd! merkte alweer Lawrence op
– “Dat is een geen goed voorteken gentlemen” liet de altijd rustige Mac Clelland zich eindelijk weer eens horen. ..
8c ]
– “Ik sla met de houweel de grond los binnen een cirkel van twee meter” gaf Carl Lawrence de aanvang werkzaamheden aan. “Jullie twee hanteren de schoppen goed?..”
– “Hoe diep moeten we wel niet graven om wat aan te treffen, afgezien wat het is ,..en dan ook nog de kans dat er niets ligt” vroeg Millner zich vertwijfeld hardop af toen de drie mannen zich aan het werk zetten. “De grond is oerhard en knap lastig los krijgen..”
Lawrence stopte even en keek Mac Clelland vragend aan die eveneens graag van de adempauze gebruik wenste te maken
– “Als hier iets verborgen is zal het niet onoverkomelijk diep liggen, anders was er geen rotsblok bovenop gelegd. Diegenen die hier eventueel iets verstopt hebben hadden hetzelfde probleem als wij nu..”
– “Laten we afspreken dat we tot twee meter diepte graven, anders moet er meer mankracht bij komen als het dag wordt” besloot Lawrence.
Stilzwijgend en met gemengde gevoelens ging het drietal onderling akkoord en hervatten het gezwoeg met de houweel en de schoppen in de vroegte van die 20ste Juli 1940 ,daar op de hoge rotskust van Dodenhuis in de krachtige oceaanwind. ..
8b ]
Raphael & Tipsy begrepen al wat de bedoeling was, span en stroppen stonden al strak toen Peterson met de tong “klakte”
– “Yes komaan jongens, vort maar!”
Even was er de weerstand van het rotsblok maar vrij direct begon het te kantelen. Peterson liet meteen inhouden na de eerste meter om de stroppen te verzetten. Het klusje bleek geen enkel probleem voor de twee hengsten. Na enkele ferme stappen en een paar keer overpakken was het rotsblok even later een meter of drie zuidwaarts verplaatst.
– “Goed werk Peterson” complimenteerde Mac Clelland de stalmeester, “Alsof je dat vaker gedaan hebt”
Peterson keek argwanend strak de oude speurder aan
– “Wat bedoelt u met dat laatste ?”
– “Alleen maar dat je je werk heel goed doet” voegde Mac Clelland er vriendelijk aan toe
– “Breng jij de paarden maar weer terug op stal en geef ze een extra schep haver als beloning” interrumpeerde Carl Lawrence, “Wij redden het nu wel met drie man Peterson, bedankt voor zover” ..
Episode 8 ]
Het was al tegen half drie die nacht dat Millner met de opgetrommelde Peterson en de twee paarden Raphael & Tipsy ,en Carl Lawrence, terug arriveerde bij de bewuste plek waar Mac Clelland geduldig met sigaar in afwachting had staan posten, geleund tegen het rotsblok. De stugge koetsier Peterson van toch al ruim over de middelbare leeftijd was nog meer uit zijn humeur dan dat hij altijd al was
– “Kon dit niet wachten tot de ochtend als het licht wordt?!” was zijn vraag met duidelijk hoorbaar uitroepteken, “Wat is dit voor idioterie zo midden in de nacht om me daarvoor te wekken en de paarden van stal te nemen!”
– “Gewoon doen wat je gezegd wordt Peterson!” trad Lawrence op, “Je wordt ook voor nachtelijke overuren betaald okay?! Millner zet de gaslamp daar op de grond en dan aan de slag om het rotsblok weg te trekken. Flink de stroppen er omheen aansjorren en dan opzij ermee!”
Mac Clelland kon wel glimlachen om de werklust van Lawrence die de anderen tot actie aanspoorde onder de straffe nachtwind ..
7j ]
.. -“En vergeet niet de vier schoppen en een gaslamp mee te nemen!” riep Lawrence de op pad gaande Millner na
Millner knikte dat hij het begreep en vervolgde zijn opdracht door de nacht.
Einde van de 7de episode
7i ]
Lawrence en Mac Clelland staarden in de richting door Millner aangegeven
-“Weet je dat zeker Millner?” vroeg Lawrence, “..in de nacht ritselt en kraakt alles door de wind”
– “Absoluut zeker” bevestigde Millner nog eens die het vuursteenpistool paraat hield
– “Bedaar gentlemen” sprak Mac Clelland tot rust manend, “Mogelijk is het dezelfde persoon waar ik eerder een rendez vous mee had bij de zuidelijke rotswand, maar hij zal niet zo dom zijn om een van ons hier op de korrel te nemen aangezien hij alles wil doen voorkomen als ongevallen. Wat doen we verder? Blazen we het eventuele vervolg af en laten we het hierbij?..
– “Geen sprake van” reageerde Lawrence geirriteerd, “Millner ,ga naar het kasteel om stalknecht Peterson te wekken, trommel hem maar flink wakker! Zeg dat hij zo snel als het kan hier naar toe komt met Raphael en Tipsy in een dubbel paardenspan, en hij moet een stel lange stevige trekbanden meenemen! Ik ga op de helft van de afstand staan tussen jullie in zodat we oogcontact houden. Is het je duidelijk? Okay ga dan nu” ..
7h ]
– “Wat bedoelt u ..?” verzocht Lawrence om meer informatie van de speurder
– “Ziet u niet dat daar iets verderop een zware tak is weggezaagd die zich zowat recht hierboven moet hebben bevonden?!”
– “Ja en ..?”
– “Waarschijnlijk ooit eens weggezaagd om te voorkomen dat iemand opnieuw een takel zou kunnen bevestigen boven deze plek” kwam de zekere uitleg van Mac Clelland
Even hielden de drie het bedenkelijk stil onder de boom die door de straffe oceaanwind flink heen en weer geschud werd toen Millner plots heftig leek te schrikken en naar het antieke vuursteenpistool in zijn zak greep
-Er kraakt daar iets tussen de struiken!..En er bewoog iets glimmends! Iets van blinkend metaal!.. Daar!” ..
7g ]
De drie stonden erbij en keken ernaar, een rotsblok wat qua afmetingen nog wel binnen een kubieke meter viel maar te zwaar om met handkracht te kunnen verplaatsen, ook niet door drie man.
– “Al die moeite om hier alleen maar een rotsblok aan te treffen” mompelde Lawrence danig ontstemd voor zich uit, maar Mac Clelland liep een langzaam rondje om de steen terwijl hij deze met een zaklamp bescheen en bukte zich plots aan de noordwestzijde. Vervolgens keek hij omhoog
– “We zitten op de juiste plek gentlemen ,er staat hier onderaan deze zijde van de steen een kruis ingebeiteld, maar kijkt u ook eens naar boven?”
Twijfelachtig en ongelovig keken Millner en Lawrence omhoog en constateerden dat ze zich onder de takkenpartij van een nabije woudboom bevonden. ..
7f ]
De kerkklok van Wildesbrough sloeg 01.00 uur. Spookuur, het uur van de zwarte ridder, de beierslag klonk luid door de nacht en werd door de ruige nachtwind voortgedragen de wijde omgeving rond als ware het een collectieve waarschuwing
Carl Lawrence had de plek al bij benadering als eerste gevonden
– “Vanhier gezien staat de volle Maan visueel zowat exact achter het snijpunt van het torenkruis, bijna, want hier op de juiste plek ligt er een enorm rotsblok in de weg!” ..
7e ]
Het drietal was een ruime honderd meter in de door Mac Clelland aangegeven richting gevorderd toen hij bij nadering van de bomenrij halt hield, even voor het ruwere terrein met struikgewas daar begon. Hij draaide zich opnieuw om de positie van de Maan waar te nemen en keek tevens op zijn horloge
– “Het is bijna 01.00 uur gentlemen ,dan moeten we op het punt zien te staan vanwaar we de volle Maan precies in het hartpunt van het kruis op de toren waarnemen. Me dunkt nog enkele tientallen meters die kant op ,dan kunnen we er niet ver naast zitten. Daar zouden we iets moeten aantreffen”
– “Ja als uw theorie over het document klopt tenminste” vulde Lawrence sceptisch aan
– “Juist opgemerkt mister Lawrence ,dat zal inderdaad moeten blijken. Houd u er terdege rekening mee dat ik me vergist heb en het resultaat teleurstellend kan zijn” ..
7d ]
.. Terwijl Lawrence en Millner een afwachtende houding aannemen snoof de ogenschijnlijk zekere en geduldige Mac Clelland eerst de onstuimige atlantische wind op waar hij ondanks de gespannen omstandigheden van het moment zichbaar van leek te genieten. De volle Maan prijkte aan de zuidelijke hemel met regelmaat tussen het wolkendek door. Na eerst een korte observatie rondom en even omhoog kijkend waar de Maan was, knikte Mac Clelland overdacht richting noord -noordwest
– “Die kant gaan we op” sommeerde hij Lawrence en Millner, “Het zal zo’n 150meter hier vandaan zijn ,..daar achter die bomenrij tussen de struiken” ..
[7c ]
20 Juli 1940; 00.00uur , Mac Clelland, Lawrence en Millner staan in de nacht met veel oostenwind en veel bewolking maar het was droog. Zij hebben zojuist dodenhuis verlaten door de hoekdeur van de noordwest toren ,de toren met het groot Angelsaksisch bronzen kruis op de piek dat eraan herinnert dat het kasteel in vroegere tijden tevens als kerk dienst deed voor de English Marines. ..
7b ]
– “U heeft ons nog niet verteld waar het precies om gaat en wat dan volgens u de oplossing gaat worden” poogde Carl Lawrence meer informatie los te krijgen van de interne speurder
– “Dat bespreken we aanstaande Vrijdagavond om 11uur op mijn kamer, even voor onze gezamelijke actie van start gaat. Accoord heren Lawrence en Millner?.. Tot dan hou ik het nog even voor mezelf ”
– “Omdat u ons wantrouwt wat we u onder de omstandigheden niet kwalijk kunnen nemen, maar u tevens weet dat u het niet alleen kunt omdat u in het duister van de nacht, ondanks volle Maan maar met een grote kans op dichte bewolking,..ogen tekort zult komen, want ik neem aan dat we naar buiten zullen moeten..? ” opperde Lawrence
– “Ik verwacht u op tijd op mijn kamer, beslist niet later dan 11uur ,en vandaar vertrekken we”
– “Jij ook accoord Millner..?”
Millner knikte ter instemming naar Lawrence
– “Mja, okay dan maar. Baat het niet dan schaadt het niet, hopelijk”
Later terug op zijn kamer, de voormalige kamer van Julius King Wend en de Moore’s, keek Mac Clelland nog eens argwanend het vertrek rond. Even eerder bij het naar binnen gaan meende hij iets gehoord te hebben van een deur of paneel dat haastig gesloten werd.
En zo brak die middernacht aan om 24.00uur van Vrijdag 19 op Zaterdag 20 Juli 1940, een nacht met volle Maan ten zuiden van dodenhuis.
De nacht van de zwarte ridder. ..
[dodenhuis 2 , episode 7 ]
– “Ik ben het zat om me hier nog verder in te verdiepen” liet Beatrice zich ontvallen terwijl ze resoluut opstond en het tafelgezelschap liet voor wat het was. “Kom Rebecca we gaan door met ons werk” ..
– “Laat haar maar Mac Clelland” suste Lawrence de situatie, “dan blijven wij drieen over om dit mysterie naar uw visie op te helderen. Wat bent u van plan om verder te gaan of te kunnen doen met uw bevindingen?..”
– “Wel, heren Lawrence en Millner, ..over twee dagen hebben we een nacht met volle Maan ,van de aanstaande vrijdagavond de 19de op Zaterdagochtend de 20ste July ,dan hebben we een kans om dit raadsel om 1uur s’ nachts op te lossen. We zullen snel en concreet moeten handelen en zeker niet ongewapend gezien op het onbekende mysterieuze gevaar wat hier rondhangt en mogelijk naar hetzelfde op zoek is. Afgezien nog van de vraag of ik u beide kan vertrouwen”
– ‘Maar dat kunnen wij ons ook van u afvragen beste mister Mac Clelland hahaha” reageerde Lawrence spontaan
– “Natuurlijk, dat is uw goed recht ,we begrijpen elkaar tenminste. Ik ben bevoegd een Browning 9mm te dragen. Heeft u eventueel iets beschikbaar?”
– “Twee antieke vuursteen pistolen”
– “Dan zullen we het daarmee moeten doen om het dodelijke gevaar dat hier keer op keer toe wil slaan te pareren” ..
6h ]
– “Wat zien wij over het hoofd mister Mac Clelland” doorbrak Lawrence de impasse, “..Wat ziet u in dit document wat wij niet zien”
– “Mag ik juffrouw Beatrice?..okay dank u!” hervatte de speurder;
– “Wel, kennelijk ontgaat iedereen het kleine cirkeltje precies in het midden onderaan het document met daarin het getal 1”
– “Natuurlijk zien we dat” schoot Lawrence in de lach, “..gewoon het pagina nummer 1 van wat mogelijk eens uit meerdere pagina’s bestond, niets bijzonders”
– “Ben ik niet met u eens mr Lawrence. Ik ben zo vrij geweest om het vaandel verder te inspecteren tussen het dubbele doek, maar geen meerdere pagina’s of biljetten of wat ook aanwezig daarin”
– “Uw conclusie? grapte Lawrence uitdagend
– “Het getal 1 in het cirkeltje wekt wel een eerste indruk het begin van een pagina nummering te zijn omdat het precies in het midden onder staat, maar nauwkeuriger beredeneerd geeft het iets aan aan de Zuidzijde van de plattegrond. Mijns inziens, het cirkeltje is de volle maan in haar nachtelijke baan ,bij een exacte stand om 1uur s’nachts!”
Beatrice, Lawrence en Millner keken als met stomheid geslagen de oude Mac Clelland aan , en het leek of ook de harde wind en de aanstormende golven zich even geschrokken inhielden rondom dodenhuis, alsof de elementen een geheim ontfutselt werd.
einde van de 6de episode
6g ]
Millner gaf het document maar weer terug aan Carl Lawrence die het meteen ook doorschoof terug naar Beatrice; -” Tja ..Jij bent de oudste wijze familietelg dus alsjeblieft”
– “Wat moet ik hiermee ..? Kan ik uw vondst weggooien meneer de huurder?”
– “Dat moet u zelf weten juffrouw Beatrice” antwoorde Mac Clelland,” ..maar ik zou er toch eerst nog even goed over nadenken als ik u was”
– “Hoezo dat?! Weet u dan iets met deze verlopen rebus te beginnen?”
– “Ik kan in ieder geval zeggen dat u allen kennelijk een detail volkomen over het hoofd ziet dat zeer van belang kan zijn. Ik ben bereid pro deo u mijn visie hierop te geven uitsluitend in uw belang, en mogelijk mede kan helpen om de vreemdsoortige gebeurtenissen hier voorgevallen op te helderen”
– “Hoe weet je daar van? Wat heb je bekokstoofd met die vorige huurder?!” viel Beatrice achterdochtig uit
– “Mevrouw Beatrice ter zake alstublieft! Wilt u dat ik u van dienst ben en mijn visie hierop geef of niet?”..
6f ]
.. Carl Lawrence bekeek veel aandachtiger dan Beatrice de toch wel bijzondere ontdekking van Mac Clelland en gaf het toen door aan huisbutler Millner die het document met zijn typisch ernstige gezichts uitdrukking, de mondhoeken samengetrokken wat naar beneden, beoordeelde
– “Hmm ,mijn inziens is het een plattegrondje van dit huis met de vier torens, met aangegeven het Noorden,..de kust,..en een aangegeven kruis op de Noordwest toren ,maar verder kan ik er geen wijs uit ” ..
6e ]
– “Aangezien ik hier alleen maar als eenvoudige huurder vertoef voel ik mij verplicht u als naar ik aanneem oudste rechthebbende in dit huis deze ontdekking te overhandigen juffrouw Beatrice ,alstublieft!” loste Mac Clelland het vraagstuk voor het moment handig voor zichzelf op.
Beatrice pakte het documentje aan en ging nu eveneens langzaam aan de tafel zitten terwijl ze het goed bekeek, maar wel gedistangeerd met een plaats ruimte vanaf Carl Lawrence die dat echter wel best vond.
Vervolgens haalde ze de schouders op en gaf het nu door aan Lawrence. -“Misschien weet jij raad met dit half vergane vodje papier ,mij zegt het niets” ..
6d ]
Beatrice, Lawrence en Millner staarden naar het zeer oude en ogenschijnlijk als zeker authentiek stukje document of wat het ook was, zo’n 5 inch in het vierkant, dat Mac Clelland met een wat ondeugend glimlachje hen voorhield ,en het onderbrak ook even de aandacht van tafelhulp Rebecca tot haar koffierondje. Aan een uiterste hoek van de eettafel stond stalknecht Peterson op en verliet quasi onbelangstellend het ochtend gezelschap om zijn gebruikelijke werk in de paardenstal aan te vangen bij Raphael en Tipsy, de twee hengsten van wijlen Jonathan Wend die er een goed leven hadden en alle wederwaardigheden van dodenhuis leken te ontgaan. ..
6c ]
– “En?!..heeft meneer de nieuwe huurder nu beter geslapen aan de voorzijde?” was het eerste wat Beatrice bij het ochtend ontbijt op de voor haar typerende toon vroeg aan Mac Clelland
– “Ook een goede morgen juffrouw Beatrice! Nee helaas, maar dat ligt deze keer niet zozeer aan de kamer! Ik moet u namelijk tot mijn spijt meedelen dat mijn nieuwsgierige belangstelling voor historische zaken de oorzaak er van is en dat mede daardoor het markante wandkleed nu een aanzienlijke scheur aan de onderzijde vertoont”
Mac Clelland was al even gestopt met zijn ontbijt om zich schrap te zetten voor de reactie van Beatrice die ongetwijfeld ging volgen en die grote ogen opzette, maar tot zijn verbazing reageerde zij uiterst laconiek op zijn mededeling
– “Ons vermeende familievaandel bedoel je?!.. Hahaha beste man dacht je nu werkelijk dat ik enige waarde hecht aan de prullaria van wijlen onze Julius King? Van mij mag die hele franse bazar me gestolen worden”
– “Ik ben werkelijk opgelucht juffrouw Beatrice dat u het zo schappelijk opvat maar niettemin toch mijn excuses voor de beschadiging. Mag ik hieruit afleiden dat u ook geen belangstelling heeft voor dit document dat in het vaandel verborgen zat?..
Beatrice veranderde nu op slag van houding en ook Carl Lawrence en Millner vroegen zich kennelijk tegelijk af wat de geheimzinnigheid van de zonderlinge Mac Clelland te betekenen had ..
[6b ]
.. geobsedeerd stapte Mac Clelland langzaam op het wandkleed af wat bij nader inzien een ridders vaandel moest zijn geweest van een of ander Engels marine keurkorps. Hij voelde langs de onderste koordrand en constateerde dat het aanzienlijk verteerd was. Er vielen zelfs onderlangs franjes af die volkomen verteerd waren. In het midden precies onder het witte kruis tilde hij het doek eens op om de staat ervan aan de achterzijde te bekijken toen tot zijn schrik het gestikte onderkoord helemaal losliet. Het vaandel bleek uit dubbele stof gemaakt waarvan de verteerde stiksels het eigen gewicht nog nauwelijks konden houden. Mac Clelland liet het vaandel maar weer snel zakken om vooral geen verdere ravage aan te richten die niet uit te leggen was aan huisbazin Beatrice, toen een vergeeld stuk perkament of varkensblaas van tussen het doek vlak voor hem op de grond viel. ..
[Dodenhuis 2 ,episode 6 ]
.. Het was Mac Clelland gelukt om de twee zware kastdeuren weer terug op hun plaats te tillen. De oude speurder stond met zijn rug daartegen nog op adem te komen, die middernacht van de 5de Juli 1940, toen hij plots wederom gefixeerd nu naar de andere kant van de kamer staarde, de muur tegenover hem. Zijn oog viel op het zwart velours wandkleed waarop een groot wit kruis prijkte ..recht tegenover de kast waar hij nu met de rug tegenaan leunde.
[ 5h ]
.. Zittend in de fauteuil staarde Mac Clelland nog lang naar de enkele willekeurige passages die hij zojuist had gelezen in het dagboek van Rosemary Wend ,geboren 17 September 1898 ;
“Ik weet niet meer of het een droom of werkelijkheid was, maar hij wilde onze vader inmetselen in die nauwe badkamer. Ik verdenk hem er eveneens van dat hij mij met opzet overdosis insuline injecteert dan de voorgeschreven hoeveelheid. Ik kan niet helder meer denken. Hij probeert ons familie geheim, ons kapitaal te ontfutselen wat vader verborg achter ons witgouden kruis. Hij is een levensbedreigend gevaar ”
Hard huilde de wind om dodenhuis, en daar doorheen lieten de oceaan golven zich horen die zich in razernij te pletter liepen tegen de rotsen.
einde van de 5de episode
[ 5g ]
In het rechtse laadje trof hij aan de English Holy Bible Oxfort Cambridge vertaling. ..In de linkerlade slechts een vergulde vulpen.
Na een korte twijfeling trok hij het laadje met de vulpen geheel uit de kast en zette dit op het rooktafeltje. Zijn vermoeden bleek gegrond ,er bevond zich nog een tweede laadje achter het eerste met daarin een wellicht interessanter object voor de oude speurder; een in roodbruin leer gekaft dagboekje met op de cover een Angelsaksisch wit kruis
Mac Clelland kwam eveneens tot de conclusie dat de twee deuren van de kast dan alleen te openen waren door eerst de bovenkant omhoog te werken en te stutten aan beide zijkanten waar hij enkele houten kleerhangers voor gebruikte. De bovenste kopse scharnier pennen kwamen daardoor vrij en konden de deuren nu uit de onderste draaipennen worden getild en naar voren gemanouvreerd ,maar hij moest zorgen dat ze niet om buitelden terwijl het slot de deuren nog bij elkaar hield. Het lukte hem echter om ze wijdarms beide op te tillen uit de linker onderknip en ze dertig centimeter lager op de vloer neer te zetten. De gepensioneerde Mac Clelland moest nu toch even op adem komen. Hij begreep al dat het een stuk moeilijker zou gaan worden om ze zonder kabaal weer op hun plaats terug te krijgen maar dat zou hij dan wel weer zien. Op de kastplanken trof hij aan wat orthodoxe boeken, literatuur, zwart suede handschoenen en sjieke zwarte kleding. Hij roerde uit eerbied niets aan maar had vooral belangstelling voor de twee laadjes op midhoogte. ..
[dodenhuis2, 5e ]
Laat op die avond zat Mac Clelland in de fauteuil, ooit de vaste zitplaats van Julius King Wend, later van de Moore’s, en taste al geruime tijd visueel de nogsteeds authentiek gemeubileerde kamer af. Het appartement had een drukkende, beklemmende sfeer en hij begreep precies wat Beatrice een paar uur geleden bedoelde. De oude speurder had zijn koffer en overige persoonlijke spullen overgebracht, kon alles van de bestaande inrichting gebruiken uitgezonderd de grote donkere linnenkast waarvan Beatrice had gezegd dat deze een nalatenschap van Rosemary bevatte en dat de sleutel zoek was.
Opeens spitste Mac Clelland zijn oren. Zo pijnzend hoorde hij in zijn nabijheid een zacht schuifelend geluid. Hij fronste de wenkbrauwen, stond geruisloos op en had al snel de zekere indruk dat het ergens achter de kast langs ging
[dodenhuis2, 5d]
– ‘Dat was voorheen het vertrek van kolonel Moore en zijn overleden vrouw Rosemary onze zuster ,en daarna nog weer Julius” gaf Beatrice op geschrokken toon aan op het voornemen van Mac Clelland
– “Aha.. wel, die kamer bedoel ik dus juffrouw Beatrice” glimlachte Mac Clelland
– “Ik keur het persoonlijk ten zeerste af dat die kamer heropend wordt beste man, het was daar niet pluis en zal het ook nooit worden” verduidelijkte Beatrice
– “Ik hou van ruimtes die geschiedenis hebben juffrouw Beatrice, maar belangrijker is dat ik goed kan slapen” hield de speurder buitendienst vol
– “Dat zul je daar niet beste man, maar mij om het even, dan moet je hetzelf maar weten. Ik heb mijn plicht gedaan door je te waarschuwen. Rebecca!..breng de sleutel voor meneer de eigenwijze huurder”..
– “Mijn allernederigste excuses juffrouw Beatrice dat mijn middag uitstapje wat uitliep, maar ik werd terloops opgehouden door een wat vreemde tourist” veronschuldigde Mac Clelland zich.
Beatrice keek argwanend een moment stokstijf de oude speurder aan. -“Een tourist?! Probeer je me nu werkelijk wijs te maken dat dit gehate oord touristen aantrekt?”
– “Het is hier zeker onherbergzaam jufrouw Beatrice maar misschien komt men hier niet zonder reden” opperde de oude speurder.
Beatrice werd nu zichtbaar achterdochtig omdat Mac Clelland leek te vissen naar iets.
– “Ik kan aan de oostzijde niet goed de slaap vatten door het geweld van de oceaan golven tegen de rotsen”
– “En?..Wat wilt u daarmee zeggen?”
-“Niet zeggen,..vragen. Ik zou graag van kamer willen veranderen als ik zo vrij mag zijn” ..”van de oostzijde naar de westkant, de voorkant. Mijn oog viel vanmiddag op die leegstaande kamer rechtsboven de grote toegang, eerste verdieping. Is dat te realiseren juffrouw Beatrice? ..
[dodenhuis2, 5b]
Ondanks de boosaardige bui van Beatrice lieten de drie aangeschoven laatkomers zich de Queenssoep goed smaken onder een sfeer die geheimzinnig, ja ..gespannen was te noemen.
– “Willen de heren er geen gewoonte van maken zo laat aan tafel te arriveren” begon Beatrice zoals te verwachten was van haar uit te varen
Lawrence keek even met opgetrokken wenkbrauwen beurtelings Millner en Mac Clelland aan maar liet zich niet verder van de soep afleiden. Ook Millner reageerde niet. Mac Clelland echter leek het moment juist afgewacht te hebben.
[Dodenhuis 2, episode 5]
– “Ga jij is kijken waar die nieuwe huurder blijft” sommeerde tante Beatrice op bazige toon tegen haar hulp Rebecca, “Het avondeten is hier van vijf tot zeven en daar heeft iedereen zich maar aan te houden en dan ruimen we op! ..en waarom zijn die Carl en Millner er niet!”
– “Ik zag de nieuwe huurder half de middag de deur uit gaan en een half uur later gevolgd door Carl Lawrence en Millner” wist Rebecca als enige informatie.
Juist op dat moment gaat de deur van de bijkeuken open en komen Lawrence en Millner onverstoorbaar binnen, gevolgt door Mac Clelland
dodenhuis2 / 4e
Hij zocht steun met de linkerhand om een duizeling te voorkomen. Zijn gedachten vermenigvuldigden zich; “Zwaar weer ,een huiveringwekkende afgrond naar de kolkende oceaan, geen omstanders,..een ideale plek om je van iemand te ontdoen”..
Bij die laatste gedachte ging zijn vrije rechterhand instinctief maar rustig naar de binnenzak van zijn wollen jas, haalde rustig de Browning te voorschijn, spande even rustig het wapen en draaide zich toen met een snelle wending om, meteen het wapen gericht op de persoon enkele meters schuin boven hem. ..
– “Deze keer jammer voor je beste vriend!..maar ik was er op voorbereid! Blijf doodstil staan want ik geef geen tweede waarschuwing! Realiseer je dat een kogel uit dit wapen dwars door je middeleeuwse uitrusting gaat!”
Woedend bestormden de opgezweepte oceaangolven de rotsen onderaan dodenhuis, diep achter de rug van Mac Clelland.
einde van de 4de episode
dodenhuis2 / 4d
Mac Clelland was vanaf de voorzijde gelopen eerst naar de noordzijde van het kasteel over moeilijk begaanbaar terrein tussen de wilde begroeing door en stond enkele meters van de afgaande rotsen af. Hij luisterde naar het geweld van de watermassa daar ergens beneden en nam de noordkant van het kasteel goed in zich op. Ja,..het was indrukwekkend wat zich hier in natuurlijke zin afspeelde.
Hij wilde in ieder geval ook de zuidkant deze middag nog gezien hebben en ging daarom maar meteen weer de route terug voorlangs de frontzijde. De zuidkant was bovendien ruwer en zou meer tijd in beslag nemen.
Opnieuw worstelde Mac Clelland zich door de ruwe natuur naar de rotskant en waagde zich deze keer verder dan daarstraks. Hij was weer de begroeing door en naderde wederom de afgrond. Enkele passen naar rechts zag hij een soort natuurlijke verlaging tot waar je kon komen op de rotsblokken. Het zag er levensgevaarlijk uit maar even later keek Mac Clelland vanaf die positie langs de afgrond naar de ziedende kolkende watermassa in de diepte. ..
dodenhuis2 / 4c
Het bleef een stormachtige maand Juli van dat jaar 1940. De lucht boven Wildesbrough kolkte even woest als de aanstormende golven die zich onafgebroken in razernij te pletter liepen tegen het gesteente onderaan Dodenhuis.
Mac Clelland had zijn eerste nacht in de oostelijke kamer op de eerste geen oog dicht gedaan van het natuurkabaal. Wel was hij tevreden over de bediening, had een stevig ontbijt en koffie genuttigd, had daarna het kasteel goed bekeken en genoten van de schilderijen collectie waarbij hij duidelijk het gevoel had gekregen dat hij vanuit diverse hoeken met argusogen in de gaten werd gehouden, en inmiddels een eveneens uitstekend verzorgde middaglunch gebruikt. Tot zover was er niets mis vond Mac Clelland. Hij was naar deze lokatie gekomen om na een lange staat van dienst bij de recherche tot rust te komen. Hij was altijd al een Natuurliefhebber geweest en was er daarom ondanks het ruige weer laat in de middag in zijn vertrouwde wollen jas met geruite sjaal en vilten hoed maar meteen nog op uit getrokken om de directe omgeving eens te verkennen. ..
Dodenhuis2 / 4b
Punctueel leverde Ed Hoover de kamersleutel in bij Rebecca Hensley aan de receptie op de begane grond, terwijl haar stuurse bazin Beatrice het duidelijk demonstratief te druk had een eind verderop. Hoover schudde de hand nog van Lawrence en Milner ter afscheid en passeerde daarbij de nieuwe huurder Mac Clelland, zittend in een pluge fauteuiltje op de parterre. Hij groette de zo te zien een gepensioneerde gezellige oudere baas met hoed, geruite sjaal en wollige jas waarbij het iedereen ontging dat Hoover de man een nauwelijks zichtbaar knipoogje had gegeven. De man gaf in diezelfde fractie van een seconde een niets zeggende strakke blik retour naar Hoover van vlak boven zijn welkoms kopje koffie, gevolgd door een vriendelijk knikje en een
– “Goede reis terug sir”.
– “Thank you mister”..gaf Hoover responce, “en u een plezierige tijd toegewenst in ..Wildesbrough”.
Even later reed de taxi weg met Hoover en verdween uit het zicht ,als wederom een wegebbende episode te dodenhuis die onbevredigend afgesloten was.
..Dodenhuis2 ,episode4 ..
..3 Juli 1940, even voor 10.00uur ..Inspecteur Hoover zat peinzend achter zijn bureau in de gehuurde kamer op de eerste verdieping van dodenhuis, met voor zich de rapportage die hij had voltooid m.b.t. de hier voorgevallen gebeurtenissen waarvan hij overtuigd was dat het geen gewone omstandigheden of ongevallen waren geweest. Hij was verre van tevreden over het verloop van zijn slepende onderzoek en besefte maar al te goed dat hij met onvoldoende resultaat afhaakte en daar niet bepaald punten mee zou scoren bij het Central Parket van de FBI te New York, juist op het moment dat hij naar San Francisco zou moeten om daar de FBI verder te optimaliseren. Hij kon het er principieel ook niet bij laten liggen dat hij het Fatum,..het noodlot over “dodenhuis” niet ontmaskerd had en had daarom een vervolgplan uitgewerkt wat meer resultaat moest opleveren. .. Geklop op de deur schudde Hoover uit zijn mijmering.
– “Binnen!..de deur is open!”
Carl Lawrence verscheen.
– “Good morning, ..de nieuwe huurder Mac Clelland is gearriveerd.”
Hoover knikte begripvol
– “Ik ben zover”
Beste JB, Dank voor de uitgebreide toelichting. De door u aangeleverde teksten met betrekking tot de series Dodenhuis zijn gebaseerd op verhalen van derden. Ik neem derhalve aan dat de scenario’s afwijken van de oorspronkelijke scripts.Met name over het door u geschreven scenario van de tweede serie heb ik enkele vragen. Het is alsof alsof het verhaal pas na de Twee Wereldoorlog is geschreven. Het scenario vangt normaal aan maar na enige tijd komen er oorlogshandelingen in voor die me verbazen. De auteur, S. de Vries jr., kan een vooruitziende blik hebben gehad, maar dat betwijfel ik ten zeerste.
Bijvoorbeeld:
In Rotterdam bestormen mariniers samen met landmacht infanterie het bankgebouw van de Nationale Levensverzekering Maatschappij van waaruit de twee bruggen onder controle worden gehouden door de vijand, maar ook de Luftwaffe commando’s vechten voor hun leven en houden stand. De bliksemactie loopt vast tegen het massale Duitse spervuur.
De bovenstaande tekst bevat een spannende verhaallijn maar ik kan me moeilijk voorstellen dat het in de buurt van het oorspronkelijke script komt.
Ik waardeer het ten zeerste dat u zoveel tijd en energie steekt in Dodenhuis. Mijn opmerkingen komen waarschijnlijk bij u over als muggenzifterij. Ik probeer enkel duidelijkheid te verkrijgen omtrent de juistheid van de teksten geplaatst op deze website. Beschouw het als een vorm van beroepsdeformatie van een oud-archivaris.
Met een vriendelijke groet,
John
Geachte John,
..er is geen sprake van muggenzifterij, integendeel, deze open dialoog mbt mijn “remake” van Dodenhuis is prima en wordt gewaardeerd. Als de oorspronkelijke scrips van 1, 2, 4 & 5 mij exact bekend waren geweest had Geronimo ze vier jaar geleden al van mij gehad. De oorlogsdetails, die de schrijvers uiteraard niet konden voorzien, heb ik ingelast om de lezers vooral wat houvast qua tijdsindruk te geven maar hadden bij nader inzien beter cursief kunnen staan.
Het moge dus duidelijk zijn dat mijn remake inderdaad afwijkt van het schrijfwerk van de auteurs ruim 70jaar geleden.
De insteek ,en uitdaging ,is vooral bedoeld als hommage aan de vroegere hoorspelschrijvers, de radio -cultuur van weleer, en iets te willen doen voor anderen. En natuurlijk voor deze mooie site waarvoor ik vooralsnog graag invulling wil geven aan de laatste stukjes/episodes van dodenhuis2 in het zicht van de finisch. Hart.gr JB
Beste JB,
Uw insteek met betrekking tot “Dodenhuis” is me nu volkomen duidelijk. Hopelijk loopt u ooit nog eens tegen de originele scripts op.
Ik wens u veel succes toe bij uw verdere inspanningen Dodenhuis tot leven te wekken. Al ben ik bang dat de teksten altijd in de schaduw staan van uw illustraties.
Met een vriendelijke groet,
John
Beste JB,
Dank voor uw reactie op mijn bericht van 25 januari. Mag ik uit uw reactie afleiden dat u niet beschikt over de originele scripts van de series Dodenhuis?
Aan de hand van gesprekken met derden maakte u een reconstructie van de series. Maar dan spreken we niet over scripts. Een script is de letterlijke tekst van een hoorspel inclusief verwijzingen naar geluiden en dergelijke.
Ik wacht uw antwoord met belangstelling af met een hartelijke groet,
John
Beste John,
uw interpretatie m.b.t. de series dodenhuis 1, 2, 4 & 5 is juist, daarom spreek ik liever van scenario’s ipv scrips. Er is veel voorstellings -vermogen voor nodig, vooral in chronologische zin, om een verhaallijn te reconstrueren uit de ook al weer lang geleden gehoorde sumiere details van radio-luisteraars van de vroegere goudsche buurt , en luisteraars te spangen. .. Zeer verrassend en waardevol is de laatst toegevoegde afbeelding/beschrijving van episode7/serie2 waarvoor JvH hart.dank, tot daar wordt het scenario hervat in nauw overleg met de webmaster. .. Relatie in Engeland hebben tot nog toe geen opheldering kunnen geven over de persoon Jael Carrison, wel dat een radioserie “House of the dead” in latere jaren herhaald werd. Voor alle nog traceerbare informatie mbt “Dodenhuis” via Geronimo houd ik mij aanbevolen. .. Project “Dodenhuis” loopt nu voor het 5de jaar, ..veel dank aan de webmaster voor alle professionele ondersteuning en het beschikbaar stellen van bandbreedte. Groet JB
..Het komt als onwaarschijnlijk voor dat na die eerste oorlogsdagen van Mei 1940 en het vernietigende bombardement van de goudse buurt van Rotterdam, de onderbroken 2de serie van “Dodenhuis” hervat werd nadat alles, dus ook Hilversum, onder controlle was komen te staan van het duitse regime en hoorspelmaker S de Vries jr terstond moest zien weg te komen uit Hilversum, terwijl in het weliswaar relatief nog veilige Engeland ook de BBC genoeg andere zaken aan het hoofd had, ..maar het scenario van Jael Carrison alsmede de nederlandse bewerking daarvan door Peter Goodman liep inderdaad door zoals aangekondigd in de vooraf gedrukte radiobodes. .. Er wordt opnieuw aan gewerkt. Gr JB
Met interesse volg ik de bijdragen die JB plaatst in dit gastenboek. Met name de vele items met betrekking tot de serie Dodenhuis. Graag zou ik de bronnen kennen waaruit JB put met betrekking tot de scripts van de diverse series Dodenhuis.
Een correctie op de bijdrage van JB d.d. 21 januari 2014. Regisseur S. de Vries jr. bleef bij de VARA in dienst tot en met 30 april 1941. Op 1 mei 1941 werden de omroepverenigingen opgeheven en zond de Nederlandse Omroep uit via de zenders Hilversum 1 en 2 en de draadomroep.
Geachte John,
dank voor de extra info, van mede deze details moeten we het hebben om de puzzelstukjes van dodenhuis zoveel mogelijk te rangschikken. Ook de heren H & H hart.dank, ..(inspiratie)bron waren behalve vergeelde knipsels vooral de inmiddels ons ontvallen ouderen die zich details van het hoorspel herinnerden,..ook zo in Engeland. Gr JB
Om technische redenen wordt het vervolg van Dodenhuis serie 1 niet meer via deze pagina aangevuld, maar via mail.
De aanvullingen zullen direct in de bewuste pagina worden bijgezet en zodra klaar, zichtbaar op de site.
Dodenhuis:
einde van episode 4
wordt vervolgd…
Deel 4 staat inmiddels compleet op de bekende plek: bij Scenario’s.
einde van episode 1
episode 2 en 3 te beluisteren op deze site
wordt vervolgd
Geachte JB,
Uw bijdragen hebben weer hun eigen plek gekregen op de site. Dit keer op de pagina Achtergronden. Ik wilde ze namelijk graag koppelen aan de 2 reeds geplaatste geluidsopnames van deel 2 en 3 uit serie 1. Of dit definitief zo wordt, weet ik nog niet.
Dank voor uw bijdragen tot zover!
Frans Geerts ook van mijn kant hartelijk dank voor de vernieuwde muzikale bijdrage aan ‘dodenhuis’, zeer mooi geremasterd, de syntesiser blijkt een waardige opvolger van de wurlitzer. Het zou helemaal af zijn als ook nog de titelmuziek geremasterd en toegevoegd zou kunnen worden, groet van JB
ps, na voltooing van dodenhuis de series 1 & 2 ,volgt de CD “Wildesbrough Castle” ter beoordeling bij de webmaster met daarop piano en wurlitzer-repetoir, en repetoir van Herta Talmar; o.a de dollarprinses (in dodenhuis 4) en de circusprinses
Geachte JB,
Zojuist heb ik al uw bijdragen voor Dodenhuis serie 5 verplaatst naar de pagina met de scenario’s, waar ze nu 1 geheel vormen. Net als dat eerder ook is gebeurd bij de series 1, 2 en 4. Serie 5 heeft nu ook zijn eigen plek op deze site, waarvoor mijn dank!
U kunt de series terug vinden via onderstaande link:
Scenario’s Dodenhuis.
Nogmaals proficiat webmaster met de constructie van de dodenhuis-saga op uw site ,grandioos zoals geronimo het presenteert.
De aangekondigde nieuwe Sprong2-kleurenspot van de Pioneer in de landingsfase naar de poolkap van Mars, zeer vertraagd, maar volgt alsnog ter gelegenheid van Leon Povel 100jaar;
– Hallo Jeff!..Wat was dat?!–
– Ik weet het niet!..We botsten ergens tegenaan!–
Jael Carrison en Harry S. Goodman moet een en dezelfde persoon zijn die de radioserie “dodenhuis” onder pseudoniem schreef voor de BBC, serie 1 van tien afleveringen, gevolgd door een korte serie 2 van slechts drie afleveringen. S de Vries jr zorgde voor de Nederlandse bewerking.
[Ik heb de scenario’s]
gr JB
Ter voorbeschouwing op de bewerking van ‘dodenhuis’ de vijfde serie, een enkele opmerking;
Dhr van Cauwenberghe merkt op de script-infopagina op dat w.s. dodenhuis vijf mogelijk een herhaling was van een eerdere serie, de juiste definiering is ; dodenhuis vijf is een heropening van de eerste zaak.
groet JB
Geachte heer De Boer,
Ik heb deze informatie inmiddels ook toegevoegd aan de achtergrondpagina van Dodenhuis – serie 3.
Ik kijk uit naar de vijfde serie!
Geachte heer de Boer,
Mijn dank voor uw bijdragen in dit gastenboek, aangaande “Dodenhuis” – serie 1, 2 en 4, de samenvatting. Met veel plezier heb ik ze gelezen en wil u nu een voorstel doen:
Uw bijdragen zijn in dit gastenboek prima te lezen, maar vormen nu niet 1 geheel. Mijn voorstel is, om ze te verplaatsen naar een andere locatie op deze site, waar ze wellicht beter tot hun recht komen. Om u een beeld te geven, heb ik al een pagina als voorbeeld gemaakt:
Samenvatting Dodenhuis serie 1 & 2.
Samenvatting Dodenhuis serie 4.
Het zijn echter uw bijdragen in dit gastenboek en ik wil ze dus niet ongevraagd verplaatsen. Wanneer u de bijdragen echter liever gewoon in het gastenboek wilt behouden, is dat ook geen punt. Ik hoor graag uw reactie.
Met luistergroet,
Geronimo
Geachte webmaster,
Dank voor uw voorstel en waardering, uiteraard geen enkel bezwaar en kunt u daarna het gastenboek voor zover opruimen. Met genoegen leverde en voltooi ik de bijdragen voor het moeizame project dodenhuis.
groet JB
Geachte heer De Boer,
Zoals u kunt zien, heeft uw serie aanvullingen voor Dodenhuis 1, 2 en 4 een nieuwe plek gekregen op de site. Ik hoop dat ik er hiermee meer recht aan heb gedaan. Ik wacht serie 5 af en zal deze, zodra klaar, op dezelfde manier een mooie plek geven.
Met luister- en leesgroet,
Geronimo
info voor de webmaster-
U kunt deel 10 van script dodenhuis serie 3 publiceren.
Het blijft lastig om het schrijfwerk van drie verschillende hoorspel-auteurs van dezelfde saga te schikken.
De aangekondigde illustraties volgen zsm
gr JB
Geachte JB,
Zojuist heb ik het laatste deel van dit spannende script geplaatst. Na 2 jaar en 8 maanden is het hiermee mijn langst durende project geweest. U kunt het bericht terugvinden in “Nieuws” op deze site.
Mijn dank voor uw bijdragen en geduld!
Proficiat webmaster met de voltooing van dodenhuis 3.
De draaiboeken van de series vier en vijf staan binnenkort ook compleet in uw gastenboek/forum.
gr JB
info ‘dodenhuis’-
..webmaster, ik hoop spoedig 3 illustraties ingekleurd te hebben aan de hand waarvan de lezers mogelijk kunnen bepalen waar een dader zich schuil houdt en via welke verborgen routes hij komt en gaat, terwijl er op de begane grond vijf politieagenten en een sergeant wachtlopen. Daarna kunt u de ‘finale’ prijsgeven.
Ondanks deze vroegere week-illustraties blijft het moeilijk inschatten voor de trhiller-liefhebbers omdat van de voorgaande twee series te weinig bekend is.
Hopelijk komen die scripten nog eens boven water ,we blijven speuren.
Als u het project heeft afgerond ontvangt u ter afsluiting nog een bonus-illustratie van de Wildesbrough Wurlitzer Hall tijdens een uitvoering van ‘De Dollarprinses’ met toetsenman Ron Rhode van de Virginia Theatre Organ Society achter de speeltafel en registers. (*)
gr JB
( * te beluisteren op de CD “The Bird Sings”,..vast wel ergens te downloaden, maar opgepast voor de trommelvliezen en niet te enthousiast het volume open zetten )
extra info mbt de architectuur van ‘dodenhuis’;
De Zink/Lood-overkapping van Wildesbrough Castle wordt ondersteund door een zware houten zolder-constructie waarvan alle steunbinten en dwarsbalken ‘verstaffeld’ met elkaar zijn verbonden. Alle kruispunten zijn opgesloten tussen gesmede schetsplaten en kruislings aangetrokken met moer-spanbouten.
Dwars over de overdekte binnenplaats liggen ter ondersteuning van het boven-terras een zestal zware hardhouten binten van Zuid-Amerikaans “Bruinhart”, wat eveneens geldt voor de twee lagere galerijen.
Deze kostbare binten van 18 meter lang en een staande rechthoekige doorsnede van 30×35 cm werden nauwkeurig geselecteerd door hout-experts alvorens langdurig met olie te worden geimpregneerd.
Een absoluut vereiste is dat er geen ‘spint’ in voor mag komen; zachte witte aders in de lengterichting van het hout waardoor zich gemakkelijk ‘boorders’ kunnen verplaatsen, een soort houtworm.
De verschillende jaargetijden en temperatuur-schommelingen in combinatie met mechanische belasting (zoals windstoten ) zijn debet aan het altijd hoorbare lugubere ‘gekraak’
Een goede indruk van een dergelijke dakconstructie waartussen iemand zich gemakkelijk schuil kon houden doet men op in Slot Loevestein ,waar Hugo de Groot spectaculair uit ontsnapte.
JB
(Pedro & Sergio bedankt voor de documentatie)
webmaster , ..wacht u svp nog even met deel 10 van “Dodenhuis” ,de laatste afbeeldingen komen er aan.
gr JB
Beste JB,
Ik ben zeker nog niet klaar met deel 10, maar zodra dat wel het geval is, zal ik even wachten met het openbaar maken tot ik hoor dat het kan.
Beste JB,
Dank voor de info. Ben zeer benieuwd!
N.B. Van mijn kant: Script “Dodenhuis” heeft nog steeds de aandacht!
Ik werk momenteel aan de afronding van het laatste deel.
Beheerder, ..helaas wat vooruitlopend op de voltooing van ‘script dodenhuis 3’ is de volgende afbeelding een uitgevouwde 78-toeren platenhoes van de toen nog jonge Carl Lawrence. Hij was voordat de affaire dodenhuis zich aandiende een graag geziene en gehoorde beroeps cinema-organist onder contract bij de Virginia Theatre Organ Society en als zodanig onbesproken. Gezien de lettering en bladmuziek leek het me toch een geschikte openingsplaat boven aan de rij, maar aan u de keus.
U ontvangt nog de zolder-constructie volgend na de dakafbeelding en tenslotte de zuid-zijde waarmee het grafisch dossier van dodenhuis afgesloten wordt.
gr JB
Beste JB,
Dank voor de tekening en de afbeelding.
Beide staan als aanvulling online.
Zie radiogids aankondigingen.
Slot-preview van “dodenhuis”, derde serie,
mbt de afsluitende illustratie in kleur. (..wordt binnenkort toegevoegd)
[deel 10] ..Terwijl het door inspecteur Cleveland opgeroepen arrestatie-team uit New York arriveert en ‘dodenhuis’ omsingelt, kijken we in noordelijke richting en zien dus de zuid-zijde van het op de Atlantische rotskust gebouwde kasteel.
Het regen, sanitair- en afvalwater wordt afgevoerd naar een diepgelegen kelder-bassin dat uitmondt op zee-niveau middels een riool-tunnel die dagelijks schoonspoelt door het hoge- en lage tij van de oceaan, een ingenieus systeem uitgevonden door een 18de-eeuwse Britse marine-officier. Door iedereen over het hoofd gezien zorgt een ‘vergeten’ kasteelknecht voor technisch onderhoud in het kelder-complex onder de ‘muzikale buien’ van Lawrence achter de piano of wurlitzer ,welke zich akoestisch voortplanten door de ondergrondse gewelven.
Cleveland denkt zeker te zijn van zijn zaak en wil korte metten maken met de crimineel die Widesbrough terroriseert.
Goodman
Beste JB,
Uiteraard ben ik zeer benieuwd! Helaas heb ik zelf o.a. om technische redenen problemen met script Dodenhuis. De computer waarop ik bezig was, is gecrashed. Maar wat in het vat zit…
..de drie afbeeldingen van sprong 2 moeten
gezamenlijk gereed,..het vergt wat tijd.
..Beh, U ontvangt deze wk nog de bovenprojectie van dodenhuis [dak en overdekte binnenplaats] welke als opening bovenaan het rijtje thuishoort, en DV rond de jaarwisseling als laatste en afsluiting de zuid-zijdeprojectie met bijzondere details. Met veel plezier heb ik de bescheiden bijdragen tot nu toe aan u mogen leveren, gr JB
Geachte JB,
Mijn dank voor het werk dat u tot heden heeft geleverd voor de site, waardoor er ook meerdere hoorspelliefhebbers van kunnen genieten. Ik begreep uit uw voorlaatste reactie dat u nog meer verloren gewaand en/of mooi materiaal heeft aangaande hoorspelen. Ik heb daar inmiddels via mail ook al reactie op gehad en ook daar zijn zeker liefhebbers voor. En ik kreeg ook al een opmerking of dat “kopen van tijd” geen goede titel zou zijn voor een nieuw hoorspel.
Nogmaals mijn dank en ook die van de bezoekers van deze site!
..Het afronden van uw project dodenhuis 1946 heeft prioriteit omdat het behalve een hommage aan de FBI, ook een zeer moeizame, bijna uitputtende grafische triomf voor mij betekent dankzij uw site omdat het schets- en schrijfwerk van de auteurs niet erg gedetaileerd was. De laatste zuid-projectie waar we naar gaan kijken op het moment dat het arrestatieteam arriveert laat iets langer op zich wachten. gr JB
..Beheerder, de front-architectuur van dodenhuis geeft het bestaan van de geheime kelder prijs waarop de scherpzinnige kolonel Moore in het beginstadium de FBI al attendeerde als mogelijke schuilplaats voor een psychopaat die van daaruit toesloeg op de bewoners, al of niet met medewerking van een medeplichtige onder hen. Mijns inziens hebben de Goodmans zich mede laten inspireren door Phantom of the Opera ,gr
Geachte JdB,
Ik heb met veel plezier uw zeer mooi “frontvertolking” een plaats gegeven op de site. Voor de liefhebbers: Kijk bij de hoorspelscriptstart pagina op deze site en dan bij Dodenhuis / achtergronden. Ik wil u ook nog via deze weg wijzen op de audio aanvullingen bij Dodenhuis…
met Luistergroeten!
..Beheerder, u kunt naar een succesvolle voltooing toe werken met uw project Dodenhuis 1946. Van alle voorgaande radio-thrillers tot dat jaar waarvan Dodenhuis de beste was zijn in geval het geen “live” uitzendingen betrof de bakolieten geluidsdragers aan diggels geslagen door de Reichs-radiomedewer kers omdat de drie groten van het nederlands-talige hoorspel, Kommer Kleyn, Willem van Cappellen en S de Vries Jr (de nederlandse Goodman) terecht weigerden om met ze in zee te gaan. Deze vakkundig gemaakte thrillers moeten in principe als verloren worden beschouwd tenzij…iemand die het besloten hoorspel-wereldje door en door kende, de studio’s, de gezelschappen (in binnen en buitenland)en hun priveleven,..het allerbelangrijkste op tijd veilig wist te stellen voordat die schitterende Hilversumse Radio-cultuur verdrongen zou worden door de hedendaagse Gooise chaos; De Scripten! Er wordt naar gezocht door een journalist. U ontvangt i.i.g. nog van mij de eerder aangekondigde items, exclusieve hoorspelstudio-foto ’s en een onbekende Paul Vlaanderen; “Het geheim van de safari”, waarvan ik het draaiboek heb staan op een stuk 35-mm film. ..En we zijn het met elkaar eens beheerder; Hoorspelen, scripten, documentatie, een Kreidler RS motor, etc etc. Hoe komen we aan meer vrije tijd, groet JB
..De architectuur van de Goodman’s is voltooid. Het voorfront van dodenhuis wordt ter uitbreiding van de achtergrond-info deze week aangeboden bij de beheerder
Geachte JB,
Allereerst natuurlijk mijn dank voor de tijd en energie die u in Dodenhuis stopt. Ik weet niet of u onderstaande, aangekondigde aanvulling al had opgestuurd, want dit is nog niet aangekomen. Wanneer er iets is tussengekomen is dat natuurlijk geen probleem, maar via deze weg weet u dus dat er nog niets is ontvangen.
Met luistergroeten
..Er wordt gewerkt aan een 3D programma van Dodenhuis waarbij men door het kasteel kan ronddwalen
..geachte beheerder, ik zie dat u veel werk heeft aan het script van Goodman maar het gaat er professioneel uit zien,..de plaat van dodenhuis ontvangt u per e-mail in wk 13 in 5 M-pixels,..over enkele weken de 2 kleuren-spots op scherm-formaat van “Sprong in het Heelal”,2de sessie
Beste J. de Boer,
U heeft gelijk dat er inderdaad wat werk komt kijken om de hardcopy op de site te krijgen. Helaas werkt mijn werkgever hierbij ook niet altijd mee, maar dat mag de pret niet drukken. Met plezier maak ik dit project af.
Maar als ik uw reacties zo lees, heeft u ook enorm veel werk verzet en ook nog in het verschiet. Dat beloofd veel moois!
BVD!
..proficiat, dodenhuis gaat er zeer professioneel uit zien. De spots van Sprong in het Heelal 2 laten langer op zich wachten dan gedacht ivm de bestudering van Chiltons technische gegevens
De geremasterde plattegrond van Wildesbrough Castle (in kleur) is bijna gereed voor digitale overdracht en de CD wordt samengesteld. Binnenkort komt ook een afbeelding in kleur beschikbaar van de Pioneer tijdens de landingsfase, gr
Het script van Peter Goodman arriveert in
wk 9 bij de beheerder van deze site op formaat dubbel A5 [dus een horizontale A4, ideaal voor het beeldscherm], later volgt nog een CD met omlijstende muziek van Carl Lawrence achter de Wurlitzer van Wildesbrough
Beste J. de Boer,
Ik wilde u laten weten dat ik uw zending heb ontvangen. Mijn hartelijke dank hiervoor! Hoe ik dit ga verwerken voor op de site, moet ik nog even bekijken, maar het gaat er zeker opkomen. Het zal alleen nog behoorlijk wat werk hebben. Maar dat zal de pret zeker niet drukken. Ik denk dat ik niet alleen voor mezelf spreek, maar dat meerdere hoorspelliefhebbers hier heel blij mee zullen zijn! Nogmaals hartelijk dank!
..Graag gedaan hoorspel-liefhebber s, dankzij deze mooie site raakt Goodman niet in de vergetelheid. Dodenhuis zou makkelijk gereconstrueerd kunnen worden door een cast van 12 personen, daar is geen professionele studio voor nodig, wel een goede bandrecorder; de viersporige AKAI 1730 SS met vier gescheiden audio & microfoon-kanalen
script in boekvorm van dodenhuis incl bladmuziek heb ik belangstellenden van geronimo laat het op deze pag weten dan kunt u het lenen om te copieeren groet
Beste J B,
Als beheerder van deze site en liefhebber van hoorspelen, houd ik me zeker aanbevolen wat je aanbod aangaat. Mijn e-mailadres staat linksboven aan de site.
geachte beheerder, script dodenhuis komt eraan, gr jb
Dodenhuis is (was) een heel goed hoorspel.
Ik zou best het hele verhaal eens willen lezen.
Ik wil graag het script copieeren.
Groet
Beste JB,
Ook ik hou me aanbevolen voor het script van Dodenhuis.
Verder met genieten van deze website!