Schrijver: John Wellman
Vertaling: Han Meijer
Regie: Annemarie Prins
Aantal delen: 1
Totale duur: 54 minuten
Omroep: KRO (04-12-1973)
Genre: Absurdisme
Resumé:
De hele dag door rollen er woorden uit de radio. Bijna al die woorden zijn antwoorden, of ze nu komen van de nieuwslezer, de pastoor, de omroeper of de middenstandsdeskundige. Het zijn bevestigende woorden: zo hoog zijn de waterhoogten, zo ziet de top-tien er uit. Ook de meeste hoorspelen vallen onder de categorie bevestigende woorden.
De radiotekst Fama Combinatoria van de Amerikaanse dichter John Wellman bestaat daartegen uit vragen, uit raadsels. En als bij alle goede literatuur is de lezer zo geboeid door de vraag, dat hij niet eens meer de behoefte heeft te zoeken naar een antwoord. Gelukkig maar, want die is er vermoedelijk niet. Dat is het verschil met de raadsels van de Hersengymnastiek, die geen echte raadsels zijn, maar vervormde antwoorden.
De acteurs die deze tekst uitvoeren zoeken het geheim van het raadsel (dat wil zeggen de essentie, de kern: niet de oplossing) niet alleen in de betekenis van de woorden, in de grammatica van de zinnen, maar ook in de klanken van de muziek van de woorden in de magie en niet alleen in de betekenis.
Ze werken naar een vorm, die je de poëzie van het radiospel zou kunnen noemen, maar die niets te maken heeft met het voorlezen van een gedicht. Het citeren van een gedicht maakt een radiostuk nog niet tot poëzie en omgekeerd kan een prozatekst best als basis dienen voor radiopoëzie.
Bron: Hoorspelen.eu
