Schrijver: Marcel Coole
Regie: Herman Niels
Aantal delen: 1
Totale duur: 56 minuten
Omroep: BRT (14-04-1979)
Genre: Klassiek drama
Resumé:
Na vier jaar op de troon (circa 1348 jaar voor het begin van de gangbare jaartelling) voerde Achnaton echter een aantal revolutionaire veranderingen door. Waar Egypte tot dan toe een veelgodendom had, met de zonnegod Amon als oppergod, voerde Achnaton mogelijk het monotheïsme in, hoewel het monotheïstisch aspect van zijn religie ter discussie staat.
De enige god was Aton, de zonneschijf, tot dan toe een minder belangrijk aspect van de zonnegod Amon-Ra. Hij liet een nieuwe hoofdstad bouwen, Achetaton, het tegenwoordige Amarna. Als hogepriester van Aton gold de farao zelf. Nog een zeer revolutionair idee van Achnaton was het afbeelden van personen. Voor Achnaton werd alles heel statisch en stijf afgebeeld. Hij echter liet alles afbeelden met meer volume. Dit kan je zien aan vele wandtekeningen waarop hij staat.
Veel tempels van de andere goden werden gesloten. Dat leidde tot ontwrichting van de samenleving omdat het gehele bestuur van het land tot dan toe via de tempels had gelopen. Het bestuur dat ervoor in de plaats kwam was corrupt en vol willekeur. Bij de tot dan toe machtige priesters van Amon was Achnaton begrijpelijkerwijze niet geliefd; de verering van de traditionele goden ging derhalve ondergronds -getuige vondsten in het huidige Amarna- voort en zo behield de traditionele religie haar aansluiting bij de gewone bevolking, op wie de godsdiensthervorming nauwelijks invloed had.
De kunst onderging echter radicale veranderingen, omdat de kunstenaar zich niet meer aan de oude strakke regels van de canon hoefde te houden en bij zijn eigen scheppingskracht te rade kon gaan. Ook de schrijftaal veranderde en kwam veel dichter bij de gesproken taal te staan.
De buitenlandse politiek had te lijden onder de interne spanningen die de Aten-hervorming opriep en vooral de Hettieten maakten daar gebruik van om hun invloed in de richting van Kanaän uit te breiden.
De meeste Egyptologen vermoeden dat hij is vermoord door aanhangers van de verdreven Amoncultus. Aanwijzingen daarvoor zijn de plotseling intredende dood van Achnaton en het feit dat het uitwissen en de ongedaanmaking van zijn daden vrijwel meteen na zijn dood begon. Dit alles wijst op een gecoördineerde actie.
Extra:
Dit hoorspel maakt deel uit van de reeks Het Vlaamse luisterspel in de jaren vijftig.
In die reeks verschenen:
– Achnaton, het licht in de duisternis (14-04-1979)
– De madonna met de bebloede lippen (19-05-1979)
– Het goede schip (16-06-1979)
– Het zwarte sterrenbeeld (20-10-1979)
– Obsessie (17-11-1979)
– Entr’acte (15-12-1979)
Bron: Hoorspelen.eu
